De jaarlijkse stoelendans van faculteitsprominenten en vage kennissen die onze belangen willen behartigen is weer begonnen. Deze week worden de lijsten ingediend voor deelname aan de universitaire verkiezingen. Met mooie beloftes over vooruitstrevendheid of de kans om onszelf te ontplooien worden we gelokt naar de digitale stemhokjes. Terwijl we weten dat de meeste kandidaten uiteindelijk op die lijst staan om nog even hun cv te spekken.

Het is tijd voor verandering. Ik vind dat het anders moet, ik weet dat het anders kan. Een frisse wind waait door de universitaire politiek. Nieuw elan! Ik ga een partij oprichten. Belang van Omar, kortweg BVO.

Mijn campagne zal draaien om één belofte. Mocht het mij lukken om een zetel te bemachtigen in welk gremium dan ook, dan zal ik mij keihard inzetten voor mijn eigenbelang. Ik zal ervoor zorgen dat het belang van Omar Ghaly op deze universiteit niet uit het oog wordt verloren. Iemand moet het doen.

Ik kan dit doen omdat het retesimpel is om je eigen studentenpartij op te richten. Je hebt vijf handtekeningen nodig van mensen die je lijst ondersteunen. Daarna in een raad komen is lastiger, maar zeker niet onmogelijk. Want laten we wel wezen, wie stemt er nou echt op de inhoud of langs ideologische lijnen?

Dan kun je net zo goed je stem geven aan een partij die niet eens de pretentie heeft dat er over het programma goed is nagedacht. Een partij waarvan je precies weet wat je eraan hebt. Een partij die eerlijk toegeeft: het draait om mij en de rest interesseert me niet. Eén voor allen en allen voor Omar.

Dat wil overigens niet zeggen dat Belang van Omar geen plannen heeft, die hebben we zeker. Allereerst wil ik, in het kader van mijn column van twee weken geleden, serieus kijken naar de voedselvoorziening op deze universiteit. Ik wil gewoon weer om drie uur een burgertje kunnen oppeuzelen als ik daar zin in heb.

Ten tweede is het essentieel dat er in alle universiteitsgebouwen schermen staan waarop voetbalwedstrijden worden uitgezonden. In ieder geval die van Ajax en Al Ahly. De schermen hangen er al, we hoeven alleen maar van kanaal te veranderen. Ik wil sport zien in plaats van de Humans of Humanities-film die al twee jaar geleden uitkwam.

De laatste trap van mijn drietrapsraket is ook weer doodsimpel. Ik wil dat koffie een grondrecht wordt voor iedere student aan de Universiteit Leiden. Geef ons koffiepassen waarmee we onbeperkt bakkies pleur kunnen halen. Dat zal meer doen voor studentenwelzijn dan honderd caring universities-enquêtes.

Lezers, het lijkt me duidelijk. Er is maar één partij voor de student die het niets kan schelen, één partij voor de student die het allemaal wel best vindt, één partij voor de student die wel kan genieten van een stukje ordinair populisme.

Stem Belang van Omar. Samen, voor Omar.

Omar Ghaly is – behalve volksmenner – student Egyptologie