In de weken voor tentamens wordt het op Wijnhaven steeds drukker en is het strijden om een plekje aan de grote ronde tafels. Veel mensen komen dan ook bij het krieken van de dag, en als ze een tafel voor hun vriendengroep hebben bemachtigd, laten ze die de hele dag niet gaan.
Ikzelf heb het geluk dat ik thuis een stabiele internetverbinding en een rustige woonkamer heb. Toch ga ik vaak ‘s avonds naar de campus om te studeren. Niet omdat ik me daar per se beter kan concentreren, maar vanwege de gezelligheid.

Rond zeven uur sluiten de meeste vrienden zich aan bij de studeersessie. Vaak omdat we dan een groot genoeg lokaal kunnen boeken, of een tafel kunnen innemen van de Hollanders die naar huis gaan om te eten (hou van jullie, bestuurskundestudenten).

Dan overhoren we elkaar, klagen we samen over docenten en gaan we naar de Appie om de laatst overgebleven böreks en frikandelbroodjes te halen. Nog belangrijker, dit is ons roddeluurtje. Zo krijg je nog eens dingen mee over de mensen die je alleen af en toe in werkgroepen ziet.

Ons Engels brokkelt steeds verder af en we krijgen de slappe lach. De efficiëntie van ons studeren ondervindt, net zoals de productiecapaciteit in de economie die we bestuderen ‘afnemende meeropbrengsten’.

Hoewel het ‘normale’ leven in het daglicht plaatsvindt, verkiezen veel studenten de stilte van de avond en de nacht. Aan een paper werken ‘hit’ gewoon net niet zo hard als je het niet de avond van tevoren doet. ’s Nachts naar de keuken sluipen en breinvoer voor jezelf maken terwijl het maanlicht naar binnen schijnt, vijf tabbladen open, al in je pyjamabroek, maar vastberaden om door te werken tot het einde.

Het is weer eens wat anders dan de gebruikelijke drukte van de nacht die ook bij het studentenleven hoort. Het geroezemoes van de Grote Markt (of waar jullie dan ook uitgaan in Leiden). De allesoverstemmende muziek in clubs. En dan de dronken stilte van het toilet, en uiteindelijk de geluiden van de trein, trams of de ontwakende woonwijken waardoor je terugfietst.

Toch zijn de studeersessies tot sluitingstijd mijn favoriet. Hoe leer je je vrienden beter kennen dan als je met zijn allen slaapdronken en gestrest in een kamertje zit? Academische stress is iets wat je deelt en wat je bij elkaar brengt. Ik denk dat we dankbaar kunnen zijn voor de late openingstijden van onze universiteit. Wijnhaven is een toevluchtsoord en zo’n ontmoetingspunt in de grote stad ga ik later zeker missen.

Zahra Menguellati is student International Studies