Evans had begin 2016 gesolliciteerd op een vacature voor een hoogleraar Engelse Taalwetenschap. Die sollicitatie liep mis: er gingen nare verhalen over Evans rond. Hoogleraar Niels Schiller, lid van de sollicitatiecommissie, besloot om achter Evans’ rug om informatie in te winnen. Dat mag niet zomaar, er kwam ruzie in de commissie, rector Carel Stolker moet eraan te pas komen en uiteindelijk eindigt de Universiteit Leiden voor de rechter. Niet alleen dat, ook Stolker, Schiller en diens toenmalige decaan Willem van den Doel werden persoonlijk door Evans aangeklaagd. (Zie ook: ‘Mijn carrière is verwoest’)
De rechter wees de vorderingen tegen de drie hoogleraren af; zij handelden immers uit naam van de universiteit. De universiteit heeft echter 'onzorgvuldig en onrechtmatig' gehandeld. Evans krijgt zijn proceskosten vergoed, de rechtbank veroordeelt de universiteit dan ook om schade te vergoeden. Omgekeerd moet hij de proceskosten van de drie hoogleraren betalen. Om te bepalen hoe hoog die schadevergoeding moet worden, moeten de partijen terug naar de rechtbank, of ze kunnen onderling tot een schikking komen.
Evans beschouwt de uitspraak in elk geval als een overwinning. ‘Vanuit mijn perspectief is dit goed nieuws’, reageert Evans vanuit Engeland. ‘Maar het maakt me niet gelukkig, omdat het laat zien hoe slecht de Universiteit Leiden met mensen omgaat.’
Reputatieschade
Op zijn hoofdeis heeft Evans gelijk gekregen, maar hij meende ook reputatieschade te hebben geleden, en daar gaat de rechtbank niet in mee. Hij is zelf inaar de pers gestapt, per slot van rekening. Evans’ advocaat Jan Willem de Groot is het met die redenering niet eens: ‘In de kleine kring van taalwetenschappers zong rond dat er iets mis was met mijn cliënt, en om die schade te beperken heeft hij de publiciteit gezocht. Dat hij zijn eigen kant van het verhaal vertelde, kan nooit schade veroorzaken. Wij buigen ons dan ook nog over een hoger beroep.’
De Groot noemt de uitspraak desalniettemin ‘Een blamage voor de universiteit, een organisatie die volgens professor Stolker leeft van haar reputatie. Die reputatie heeft nu een behoorlijke deuk opgelopen.’
‘De universiteit betreurt het dat de rechtbank heeft geoordeeld dat de Universiteit Leiden onzorgvuldig heeft gehandeld’, laat woordvoerder Caroline van Overbeeke weten. ‘Wat betreft de gang van zaken bij sollicitaties, benadrukt de Universiteit Leiden dat de handreiking selectieadviescommissies met betrekking tot sollicitaties inmiddels is aangepast en uitdrukkelijker bij de medewerkers onder de aandacht wordt gebracht.’ Ook de universiteit denkt nog na of ze in hoger beroep wil gaan of niet.
Aanpassing: een eerdere versie van dit artikel stelde dat prof. Schiller de voorzitter was van de sollicitatiecommissie. Dat is onjuist, de voorzitter was prof. Van den Doel.