Gitarist Eric Faassen (24, filosofie): ‘Rob en ik kennen elkaar van de middelbare school. We speelden toen veel samen op mijn zolderkamer. Ik maakte ook weleens muziek met mijn huisgenoot Lucas (Willemsens, drummer en student informatica, red.).’

Bassist Rob Müller (23, afgestudeerd): ‘Het idee van een band hing een tijdje in de lucht. In juni vorig jaar maakte Eric een appgroep aan. Daarna gingen we samen repeteren.’

Faassen: ‘Eerst was dat in Lucas’ kamer, omdat zijn drums daar stonden. We hebben eigenlijk nooit klachten gekregen dat we teveel lawaai maakten. Sterker nog, we kregen toen complimenten van de onderburen dat ze onze muziek leuk vonden. Nu wisselen we repetities af tussen ons huis en een oefenruimte in Voorschoten.’

Müller: ‘Ons doel is om elke maand een nieuw nummer uit te brengen. Dat is een soort stok achter de deur, zodat we productief blijven. We hebben er tien al geschreven, die gaan we op Stukafest spelen.’

Faassen: ‘Een paar antieke nummers hebben we afgestoft en herschreven. Onze eerste single, “The Stoic”, hebben we in klas vijf bedacht.’
Müller: ‘Die oude liedjes konden we opleuken met drums, dan zijn ze toch heel anders.’

Müller: ‘Die oude liedjes konden we opleuken met drums, dan zijn ze toch heel anders.’

Faassen: ‘De band is heel lang naamloos geweest. We wilden niet toegeven aan een naam waar we niet volledig achter stonden. Painted Pillars komt van standbeelden en pilaren in de antieke wereld: die waren vroeger geverfd, maar nu zijn ze allemaal wit.

‘Wij zijn een driemansband met gitaar, bas en drums. Die combinatie is niet origineel, maar wij willen daar iets nieuws van maken. Wij willen die pilaren opnieuw verven.’

Müller: ‘En het allitereert mooi.’

Faassen: ‘Onze eerste opnames hebben we in augustus gemaakt in een studio in Rotterdam. Een student geluidstechniek had iemand nodig voor zijn eindopdracht.’

Müller: ‘Het was een aparte studio. Een tapijt van panterprint, een bank van zebraprint, kussens van tijgerprint, alsof ze daar elk dier wilden hebben.’

Faassen: ‘De setting was heel kitscherig.’

Müller: ‘Ik zou mijn huis niet zo inrichten, maar het voegde absoluut toe aan de ervaring.’

Faassen: ‘Het deed denken aan onze stijl. We houden ervan om alles te incorporeren wat we leuk vinden, ook al past het niet bij elkaar. We hebben geen duidelijke artistieke visie. We luisteren andere muziek en benaderen onze instrumenten op een andere manier. We laten het gewoon een beetje gebeuren.’

Müller: ‘We hebben wel enige zelfkritiek. Er moet altijd een moment zijn dat iedereen zegt: dit klinkt goed.’

Faassen: ‘Sommige nummers zijn popachtig, andere lijken meer op punk of op rock. Maar we krijgen vaak te horen dat er samenhang is tussen onze nummers.’

Müller: ‘Op Spotify moet je een genre kiezen, dat vonden wij lastig. Daar hebben we alternative rock, indie en pop rock aangevinkt. Voor punk zijn we net niet hard genoeg.’

Faassen: ‘Ik ben heel trots dat we op Stukafest staan. Ik had twee jaar geleden in ons huis een optreden georganiseerd voor een andere band. De organisatie vroeg mij of ik dat weer wilde doen. Toen liet ik weten dat ik inmiddels zelf in een band speelde.’

Müller: ‘Destijds was het idee nog dat we bij hem thuis zouden optreden. Later zijn alle acts verplaatst naar de Wibar. Dat vind ik wel echt een upgrade. Je hebt meer publiek en een betere locatie. Plus: een concert in dit huis kan altijd nog.’

Faassen: ‘We proberen op wat kleinere festivals te komen deze zomer en uiteindelijk ook op de Popronde. We waren ook gevraagd voor de Museumnacht, maar dat gaat niet door omdat de locatie te klein is.’

Müller: ‘Het balletje begint nu te rollen. We zijn nu al veel groter dan we in juni dachten te worden. Muziek op Spotify krijgen was ons eerste doel, en een halfjaar later zijn we optredens aan het boeken.’

Faassen: ‘We zijn nu nog aan het aftasten hoe groot we mogen dromen. Maar als we het afmeten aan de kleine succesjes, dan zou het nog wat kunnen worden.’

Stukafest Leiden 2022, Wibar, zondag 13 februari, 13-17u