‘Ik was aan het nadenken over het leven en vroeg me af: ga ik ooit een huis kopen? Toen ik op Funda keek welke hypotheek ik kon krijgen, moest ik mijn studieschuld invullen.
‘Na drie jaar ploeteren bij de opleiding media & cultuur aan de UvA, ben ik uiteindelijk overgestapt naar mediamanagement aan InHolland. Die studie heb ik in vierenhalf jaar afgerond.
‘Mijn schuld bedroeg 60.000, met als gevolg dat er 120.000 euro van de mogelijke hypotheek af ging. Shit, dacht ik, hier moet ik zo snel mogelijk vanaf.
‘Ik had al wel eens ruilspellen voorbij zien komen, en besloot zelf ook zoiets te doen. Behalve mijn schuld kwijtraken, heeft het spel een ander doel: ik wil de schuldenproblematiek bespreekbaar maken. Want die zorgt voor veel problemen.
‘Ik had een knuffel, een soort kangoeroe, op de vensterbank staan. Nieuwwaarde: 7,95 euro. Daar ben ik mee begonnen. Ik kreeg er meteen een Mac Mini voor terug. Superchill natuurlijk. Die ruilde ik voor een iPhone, want daar is meer vraag naar. Een vriend had een motorscooter waar hij niet meer op reed, zijn kind wilde een telefoon. Toen had ik dus een scooter, die wist ik weer in te wisselen voor een Ford Focus.
‘De Amsterdamse kunstenaar Frank E Hollywood wilde die wel. Dan kreeg ik een schilderij van hem. Dat was enorm vet. Uiteindelijk heb ik die geruild voor een Rolex van 5000 euro.’
‘Het spel krijgt veel aandacht in de media. Bij Op1 werd ik door Maarten van Rossem afgebrand. “Pretstudie”, zei hij over mijn eerste opleiding. De tweede vond hij “ook niets waard”. Dat vond ik wel geinig.
‘Het horloge zorgde voor een heel bijzondere wending, die heb ik namelijk geruild voor een rol in de remake van de film Costa. Echt uniek en moeilijk in contanten uit te drukken, maar ook weer uitgewisseld voor een reclamecampagne van RUMAG ter waarde van 15.000 euro. Heel binnenkort komt er een ruil van 20.000 euro. Ik kan nog niet vertellen waar het om gaat want er moet nog worden getekend.
‘In negen keer ruilen van 7,95 naar 20.000 euro is natuurlijk lekker. De apotheose nadert. Als ik de 60.000 haal, doe ik nog één ruil. Van het geld dat dan overblijft, geef ik een groot feest. Iedereen met een studieschuld mag dan gratis naar binnen. De kracht van mijn actie is ook het verhaal: we zitten met heel veel mensen in hetzelfde schuitje.’