Langzaam druppelen nerveuze borrelaars een voor een stamkroeg Barrera binnen. ‘Zijn jullie van Blitz?’ wordt telkens gevraagd, gevolgd door begroetende knuffels en uitwisseling van beleefdheden.

Elke dinsdag borrelen de meiden van onafhankelijk vrouwendispuut Blitz hier. ‘Er is superveel animo’, vertelt Veda Navarro (21), bestuurslid van Blitz. ‘We hebben iets van zeventig mails ontvangen en we hebben voor vanavond - op basis van hun antwoorden in een Google Form - dertig meiden uitgenodigd die in shifts van tien komen borrelen.’

De concurrentiestrijd is groot, want uiteindelijk zijn het er maar acht die zich lid van Blitz mogen noemen na de open borrel. ‘We hadden echt niet verwacht dat er zoveel reacties zouden komen, we zijn helemaal overweldigd.’

Vanwege meerdere verhalen van vriendinnen besluit Lauren (22) langs te gaan. ‘Sommige dingen zijn wel leuk aan verenigingen, maar ook heel veel dingen niet. Ik vind die ontgroeningen bijvoorbeeld wel heftig. Daar voel ik me niet helemaal in thuis. Toch wil ik wel graag echt een studentenleven en een vaste meidengroep, vandaar dat ik hier ben.’

Verenigingscultuur

‘Veel vrienden van mij zitten bij Augustinus en in eerste instantie wilde ik daar graag bij’, zegt Mila (20). ‘Toen hoorde ik verhalen van de eerste dag, dat het verschrikkelijk was. Dus het leek me uiteindelijk toch niets voor mij.’

Hoewel in vrijwel elke studentenstad onafhankelijke disputen zijn, overheerst in Leiden nog altijd de verenigingscultuur. ‘Er is hier verder niks anders’, stelt oprichter Kiki Rolfes (22). ‘Dus toen dacht ik: ik richt mijn eigen onafhankelijke dispuut op. Het eerste in Leiden.’

Nadat Amsterdam te duur bleek te zijn, vond ze plots een kamer in Leiden. ‘Overal in Amsterdam heb je onafhankelijke disputen. Hier miste ik dat nog heel erg. Mijn vriendinnen wonen nog in het dorp waar ik vandaan kom en ik ken hier niemand in de stad.’

Hoewel alle verplichtingen en regels van een studentenvereniging haar sowieso niet aanspraken, kon ze er simpelweg ook niet meer bij. ‘Ik werk al, dus ik ben officieel geen student meer. Maar ik ben nog maar net 22 jaar en ik vind het ook leuk om een beetje te borrelen en vriendinnen te hebben in de stad. Dus dit is echt voor mensen die of werken, of studeren maar niet bij een studentenvereniging willen, of mensen die een tussenjaar hebben.’

‘Of op het mbo zitten, die mogen niet bij een vereniging’, vult mede-bestuurslid Julia Leijnse (22) aan.

Rolfes: ‘Ik wilde ooit een sieradenbedrijfje genaamd Blitz beginnen, nooit gedaan, dus kon ik dat logo gewoon hergebruiken. Daarmee heb ik een Instagram-account aangemaakt en toen ben ik gewoon heel veel random meiden gaan volgen en berichten gaan plaatsen over open borrels.’

In eerste instantie bleven de reacties nog beperkt. Slechts drie anderen verschenen op de eerste open borrel aan het Rapenburg. ‘Het waren Julia, Veda en ik. Eerst was er nog een vierde meid, maar zij ging in een andere stad studeren. Nu zijn wij met z’n drieën het bestuur en komen we nog steeds elke week bij Barrera.’ Lachend: ‘We proberen hier nog korting te fixen.’

Leeftijdsgrens

Inmiddels staat de teller - na de open borrel – op 21 leden. Volgens Navarro spreekt het minder verplichte karakter veel mensen aan. ‘Natuurlijk borrelen we elke dinsdag, maar het is geen ramp als je er niet bij bent. We hebben ook geen KMT en als je een keer een avondje een theetje of chocomel drinkt, is dat ook helemaal prima. We willen eigenlijk gewoon een grote vrijblijvende vriendinnengroep zijn.’

Toch wordt het nu tijd dat er regels worden opgesteld, want de grote vriendinnengroep blijft zich sinds februari alsmaar uitbreiden. ‘Niet te veel, hoor’, aldus Rolfes. ‘Maar gewoon in grote lijnen is het van: “Goh, je bent al drie keer niet geweest. Is er iets aan de hand? Vind je het nog wel leuk?” Als diegene dan nog steeds niet komt, is het jammer, maar dan hebben we liever een nieuw lid dat er wel heel graag bij wil. Verder gaat het gewoon om gedragscodes, hoe we met elkaar omgaan.’

Ook geldt een leeftijdsgrens van 24 jaar voor het Leidse dispuut. ‘Dat hebben we eigenlijk een beetje gefreestyled’, vertelt Leijnse. ‘We hadden bedacht dat vooral mensen tussen de 18 en de 24 jaar een beetje zoekende zijn.’

Rolfes: ‘En je wilt ook niet dat de een 19 jaar is en de ander 26, je moet wel ergens een grens trekken. Het is wel fijn als je een beetje raakvlakken hebt met elkaar. Een jaar jonger of een jaar ouder maakt ook echt niet uit, meld je vooral aan. Het belangrijkste is dat je gewoon een vriendinnengroep bent met wie je leuke activiteiten kunt ondernemen.’

Zo heeft de groep laatst samen kettingen gemaakt, en een Halloweenfeest gevierd. Een Sint-en-kerst-diner staat op de planning. ‘We proberen zo veel mogelijk op te zetten’, vertelt Leijnse. ‘Soms gaan we uit en als je zin hebt om wat te doen, kun je dat natuurlijk altijd in de groep gooien.’

Rolfes: ‘We willen ook graag met zijn allen op vakantie, of in ieder geval een lang weekend weg. Maar eerst moeten we nog het een en ander aan statuten uitschrijven. We zijn ineens zo hard gegroeid, we houden het allemaal niet meer bij.’

Ondanks alle enthousiaste reacties, horen de meiden van het bestuur uit hun directe omgeving soms ook hele andere geluiden. Rolfes: ‘Iemand vroeg mij: “Heb je niet genoeg vriendinnen dan?” Jawel! Ik vind het gewoon leuk om nieuwe meiden te leren kennen. Dat is toch niet zo gek?’

‘Mensen die bij een vereniging zitten, vinden het cringe, maar mensen van buitenaf reageren altijd heel positief’, vertelt Navarro. ‘Veel vrienden van mij zitten bij verenigingen en zij zeiden allemaal: “Het is gewoon zo knorrig!” Hou eens even op, het is hartstikke leuk. Ik vind dat je overal je eigen draai aan kunt geven en dat hebben wij met Blitz gedaan.’