‘Mijn vriendin is met zo’n Leidse frat boy naar bed gegaan, en nu heeft ze schurft, ew’, roddelde mijn Australische vriendin na een hoorcollege.
Veel van de Haagse studenten weten niet zo goed wat een studentenvereniging inhoudt, maar vooroordelen zijn er volop. Zodra internationals horen over ontgroeningen en dispuutportretten, nemen ze zich meteen voor nooit bij een studentenvereniging te gaan. Mijn mentor in de introweek vertelde me dat in Den Haag verenigingsmensen hélemaal onderaan de sociale ladder staan.
Ook ik, een Nederlandse, wilde vanwege de studentengemeenschap nooit in Leiden gaan studeren. Ik had de universiteit eigenlijk al afgeschreven toen ik op de open dag ook nog eens bijna werd aangereden door een student in maatpak. Mijn beste vriend kwam na een paar maanden bij Asopos terug met een kakker-erw en een voorliefde voor Jupiler.
Toen ontdekte ik de campus in Den Haag. Een drietalige ambassadeursdochter leidde me rond over de internationale campus, en ik was meteen verkocht.
Ik merkte op wat een kleurrijke kleren en haarstijlen de studenten hadden. Zij vertelde dat ze ooit op de Leidse rechtencampus raar werd aangekeken door haar rode oversized hoodie, metallic Dr. Martens en piercings.
Wat ik me toen niet realiseerde, is dat ook Den Haag op zijn eigen manier kakkers heeft. Mensen met dure international-bachelor-diploma’s doen qua dedain echt niet onder voor Barlaeus-alumni.
Na een paar bezoeken kwam ik erachter dat Leiden ook anders is dan ik me had voorgesteld. Hoewel de buitenkant van het Pieter de la Court me de kriebels gaf, was ik erg verrast door de diversiteit. Er waren minstens net zoveel buitenlandse studenten als op Wijnhaven, en hier waren ze al helemaal overgestapt op de Billiecup!
Als ik mijn kanttekeningen over uitsluiting opzijzet, kan ik ook waarderen dat Leiden zo’n hechte gemeenschap heeft. In Den Haag voelen de collegezalen toch al snel erg groot en zijn er weinig plekken waar je makkelijk andere studenten kan ontmoeten.
Sommige Leidenaren weten misschien niet eens dat er een Haagse campus ís, maar toch zullen er genoeg stereotypes bestaan. Het is toch bijzonder hoe binnen dezelfde universiteit twee verschillende studentensteden en -gemeenschappen zijn ontstaan, met alle othering van dien.
We kunnen zoveel van elkaar leren. Bijvoorbeeld hoe je een gezellige sfeer krijgt, en dat dat ook zou moeten kunnen zónder ontgroeningen.
Laten we afspreken dat jullie Leidenaren af en toe op het Plein een biertje komen drinken, dan zal ik wat vaker een vak in het Lipsius volgen. (Maar in Club Hifi zul je mij niet snel vinden.)
Zahra Menguellati is student International Studies