Je bent bierproever bij Heineken: dat klinkt als de ideale studentenbaan.
‘Ja, dat is zo. Ik ben twee jaar geleden begonnen, nadat ik een vacature zag op Facebook. Ik ben een van de jongste proevers: omdat het twee ochtenden per week is op doordeweekse dagen, heb ik veel gepensioneerden als collega’s. En het verdient ook leuk, ongeveer 22 euro per uur.’

Hoe gaat het in zijn werk?
‘Je proeft bier en dat beoordeel je, en meer hoef je eigenlijk niet te doen. Soms wordt er getwijfeld aan de smaak van nieuwe of bestaande bieren. Wanneer – waar dan ook ter wereld – een producent van het Heineken-concern dat wil laten testen door een panel, komt het bij ons terecht.’

Mag je het ook opdrinken?
‘Nee, elke slok spuug je weer uit. Tussen elke sample door neutraliseer je je smaak met water.’

Waarom word je dan toch gehaald en gebracht met de taxi?
‘Dat is onderdeel van de job. Ook al spuug je elke slok uit, in principe drink je wel alcohol. Voor de zekerheid worden we gehaald en gebracht met de taxi, zodat je niet aan het verkeer deelneemt.’

Kan iedereen bierproever worden?
‘Ik ben een jaar lang getraind voordat ik werd aangenomen. We begonnen met iets van honderd proevers, en tijdens dat traject vielen er steeds groepjes af tot er zo’n vijfentwintig overbleven.’

Wat leer je dan?
‘Je wordt niet alleen getraind op het waarnemen van alles wat in bier kan zitten, maar ook op hoe het in je mond ligt en hoeveel prik je waarneemt. Ik heb niet het gevoel dat ik een uitzonderlijk goede proever ben, maar je moet wel een soort basistalent hebben. Er zijn mensen die het echt niet kunnen: zij vinden het moeilijk om in woorden te vertalen wat ze proeven, of smaken van elkaar te onderscheiden. Maar het is te leren.’

Hoe ziet een werkdag eruit?
‘Om te beginnen moet je met een neutrale smaak aankomen, dus van tevoren koffie drinken is niet de bedoeling en je moet ook niet roken. De ene ochtend proef je de testbiertjes - samples genoemd - in een groep, de andere dag proef je dezelfde samples individueel. Bij de groepsbijeenkomst bespreek je na elk glas ongeveer een kwartier met elkaar wat je hebt geproefd. Op een formulier vul je die waarnemingen in, op een schaal van nul tot tien. Er is niet altijd overeenstemming, maar het groepsgemiddelde is leidend. Op de dag dat je individueel proeft, zit je in een apart lokaal en krijg je de samples nog een keer. De uitslag daarvan laat zien of je dicht bij het groepsgemiddelde zit.’

Proef je alleen pils, of ook IPA’s, speciaalbier en 0,0?
‘Het kan alles zijn. Je kan niet zien wat je krijgt, want het wordt in een zwart glas gepresenteerd. Of de biertjes ook echt op de markt komen, wordt ons ook niet verteld.’

Denk je soms: dit moét echt op de markt komen?
‘Dat gebeurt weleens ja. Maar ook juist andersom.’