Wat is je werk precies?
‘Ik ben een student-assistent voor Physics Experiments 3, het laatste practicumvak dat natuurkundestudenten in hun bachelor volgen.
‘Daarvoor bedenken ze hun eigen onderzoek, schrijven een voorstel en voeren het uit. Ik ondersteun ze daarbij en help met nakijken.
‘Ik ben erg enthousiast over natuurkunde, dus het belangrijkste voor mij is dat ik dat met anderen kan delen. Uit mijn eigen bachelor weet ik dat het heel veel uitmaakt of je student-assistenten hebt die plezier in hun werk hebben. Dat maakt het voor iedereen leuker.’

Leer je er zelf ook van?
‘Zeker, op verschillende manieren. Ik ben Duitser en Nederlands aan het leren, dus het is voor mij goed om in een omgeving te zijn waar dat wordt gesproken. Tijdens de practica spreken studenten vaak Engels; daar willen zij graag mee oefenen. Maar er zijn ook genoeg momenten waarop ze Nederlands tegen me praten en ik het aan kan geven als ik ze niet versta.

‘Tegelijkertijd leer ik een hoop over hoe studenten denken. De dingen die ik vanzelfsprekend vind, zijn op een eerder punt in de opleiding misschien helemaal nog niet zo logisch.’

Bijvoorbeeld?
‘Een groepje liep vast op een probleem: ze wilden een motor aansturen met een regelaar, maar dat werkte niet. Dat kan aan de motor liggen, aan de regelaar of aan de computer. Hoe vind je dan waar het probleem zit?

‘Ik heb ze toen aangeraden: pak een oscilloscoop (een meetapparaat dat veranderingen in elektrische spanning zichtbaar kan maken, red.) en loop stap voor stap door je opstelling heen. Komt er uit de regelaar een spanning voor de motor? Als dat niet zo is, weet je dat hij stuk is, of de aansturing door de computer niet werkt. Dan ga je naar de volgende stap: komt er een signaal van de computer naar de regelaar?
‘Dit proces, om alle stappen afzonderlijk te bekijken, is iets wat je moet leren. Het is heel logisch, maar alleen als je dat al eens gezien hebt.’

Heb je uiteindelijk het probleem gevonden?
‘Ik heb ze deze hint gegeven en ze dat zelf laten proberen. Even later kregen ze de motor aan de praat. Dat is hoe het hoort: ik ben hier niet om de studenten te vertellen wat ze moeten doen. Dan zou ik de experimenten beter zelf kunnen doen. Ik ben hier om ze ideeën te geven waar ze mee verder kunnen.

‘Ze moeten de natuurkunde natuurlijk leren, maar het is ook superbelangrijk dat ze met de methoden werken. Als je het onderzoek in gaat, is het misschien wel de helft van je werk om dingen aan de praat te krijgen voor je überhaupt iets natuurkundigs kunt meten.

‘Als student-assistent leer ik nu zelf ook beter reflecteren. In mijn eigen onderzoek loop ik soms ook vast. Door mijn ervaring kan ik de situatie van een afstandje bekijken en bedenken: “Wat zou ik tegen mijn studenten zeggen als zij met dit probleem zouden zitten?” Dat is voor mij denk ik het grootste voordeel van dit werk.’