Proloog: het UB-café
Een verhaal over daten moet natuurlijk beginnen op de meest romantische locatie van de universiteit: het UB-café. Daar leert een rondvraag onder studenten dat datingapps niet meer populair zijn.

‘Het grootste probleem is de insteek dat het meteen een romantische relatie moet zijn’, vertelt Imme (20, Nederlands). ‘“Match” vind ik een heel irritante term: misschien is het helemaal geen match.’ Mijs (22, filmwetenschappen) voegt toe: ‘Ik hou niet van appen, dat is niet mijn ding. Op Bumble ging ik gewoon meteen op date.’

Amber (23, geschiedenis) en Anouk (22, biofarmaceutische wetenschappen) zijn allebei lid bij SSR, waar zij vooral hun dates vinden. Amber: ‘Iedereen heeft een relatie binnen de vereniging. Het is echt heel dichtgetikt. Datingapps vind ik uitputtend. Uiteindelijk leveren ze niks op.’
Over Breeze – een app waar je bij een match niet gaat chatten maar meteen op date gaat – is ze wel tevreden. ‘Toevallig was de laatste Breezedate die ik had met iemand die ik al kende van SSR, maar ik heb daar ook andere succesvolle dates gehad.’

Breeze is de enige datingapp waarbij het aantal gebruikers verder toeneemt, vertelt marketingleider Robin van der Kaa. De aandelenkoersen van Tinder en Hinge zijn met 80 procent gekelderd ten opzichte van 2021. Bij Bumble leidden tegenvallende cijfers tot het ontslag van de CEO.

Manouk van den Akker (22, verpleegkunde) en haar vriend Tikhon van Oudenallen (22, waterbouwkunde) ontmoetten elkaar nog wel via Tinder. ‘Datingapps zijn verschrikkelijk, maar je doet het maar, omdat het bijna de enige optie is. Met mijn vriend was het heel gezellig en bleven we ook contact houden buiten de dates’, vertelt Manouk. Inmiddels zijn ze al een aantal maanden samen. Maar hun succesverhaal lijkt een van de weinige.

De behoefte om elkaar fysiek te ontmoeten, bijvoorbeeld in renclubjes en georganiseerde diners, lijkt de nieuwe trend te zijn.

Inmiddels bestaat ook onze contactenlijst uit een kerkhof van mislukte dates, onbereikbare mannen en ingewikkelde situationships. We willen niet langer opgescheept blijven met het afvoerputje van de datingpool en gaan voor Mare langs drie offline date-events.

Etappe 1: Speeddaten met (corps)ballen
(Speeddate-event van Insta-account Ballenbingo in Hotel Rumour Leiden, 50 deelnemers, 11 februari)

‘Je hebt je hele leven nog om met één iemand te blijven. Je bent maar één keer jong, dus probeer nieuwe dingen uit en neuk gewoon een beetje in de rondte.’

Dat advies geeft Renée van den Elsen (33), het gezicht achter het Instagramaccount Ballenbingo met herkenbare citaten van ‘jongvolwassenen uit de randstedelijke bubbel’ die zowel op de Zuidas als in de bestuurskamer van Minerva zouden kunnen klinken.

Dat Ballenbingo nu voor het eerst een speeddate-evenement organiseert, is min of meer vanzelf gegaan, legt Van der Elsen uit. ‘Het begon allemaal met oproepjes die ik plaatste in mijn stories. Ik kreeg steeds vaker privéberichten over “die ene leuke jongen die zij hadden ontmoet in de Joop in Amsterdam” of wherever. Dat werkte gewoon, echt magic of the internet. Ik vond het zo leuk om online matchmaker te spelen dat ik dacht: ik probeer het een keertje offline. Het is bedoeld als leuke aanvulling op het swipen en chatten.’

In de rumoerige maar sfeervolle zolderruimte van het Leidse Hotel Rumour hebben zich vijftig deelnemers verzameld. ‘Ik had een bepaald volk mannen verwacht dat sociaal awkward is’, vertelt student Nina Veenstra (24, psychologie). Maar dat blijkt mee te vallen, stelt ze tevreden vast.

Bij binnenkomst rollen de balletjes uit de bingomolen om iedereen een tafelnummer toe te wijzen. We gaan ieder op date met twaalf mannen. Op het eerste gezicht lijken er zeker knappe exemplaren tussen te zitten, nu nog hopen dat die ook bij onze tafels aanschuiven. Eén van hen strijkt jammer genoeg neer tegenover een buurvrouw met wie hij het direct gezellig heeft. De stemmen klinken steeds luider en er wordt hard gelachen.

Als na drie minuten de bel gaat, schuift hij zowaar bij één van ons aan. Door de zenuwen weten we alleen geen zinnig woord meer uit te brengen. Een stroef en ongemakkelijk gesprek volgt.

‘Sommigen zien er heel leuk uit op een plaatje’, aldus Van der Elsen. ‘Maar dan zitten ze tegenover je en denk je: er gebeurt helemaal niks in die bovenkamer. Je moet er niet ingaan met het idee dat je de liefde van je leven gaat ontmoeten, want dan ben je misschien teleurgesteld als je na nummer twee nog niet bent weggeblazen. Als je niks verwacht, kan het alleen maar meevallen.’

De rondes volgen elkaar op in een rap tempo, met drie (later vier) minuten per date hebben we amper tijd om te ademen. ‘De gesprekken zijn kort en oppervlakkig, maar eigenlijk weet je binnen een halve minuut wel of je nog verder met iemand wil praten of niet’, vindt Vera Couvée (21, pedagogiek). Dit valt ons ook op, na een paar dates blijven de standaardvragen zich herhalen: we hebben al vijf keer verteld dat we in Leiden wonen en dat dit ons eerste speeddate-evenement is.

Om pijnlijke stiltes te voorkomen liggen er Ballenbingo-vragen op tafel. ‘Wat is de naam van de boot van je ouders?’ lezen we voor aan één van de dates om het ijs te breken. Helaas komt hij uit Zoetermeer. Geen boot dus.

Voor de beoogde doelgroep (hoogopgeleiden tussen de 23 en 35) zijn de Leidse speeddaters aan de jonge kant. De oudste van de avond, een man van drieëndertig, voelt zich een vreemde eend in de bijt. ‘Ik sprak net zelfs iemand van achttien’, bekent hij. ‘Toen zei ik: “Ik had je vader kunnen zijn”.’

De bel gaat en de pauze wordt aangekondigd. ‘Oh’, roept onze date hoopvol. ‘Dan blijf ik nog even zitten!’ Kut, dan maar snel iets te drinken halen. Bij terugkomst zit hij er nog steeds. Hoe blijf je beleefd zonder iemand valse hoop te geven? ‘Hoeft niet per se’, antwoordden we als hij om ons nummer vraagt.

Geen nood, had organisator Van den Elsen al verklapt: op de borrel ná de speeddates begint pas het echte werk. ‘Hier staat iedereen open voor een ontmoeting. In de kroeg weet je niet of iemand single is of op een ander geslacht valt.’

Alleen zijn de dates met wie wij wél een gezellig gesprek hadden nergens te bekennen of bezet. Uiteindelijk spotten wij er één. Onder het mom van ‘een interview’ stappen wij op hem af. Maar helaas, ons doelwit weet te ontsnappen en vlucht richting het toilet.

Gelukkig stapt een van de andere leuke dates op ons af. Binnen een paar minuten slaagt hij erin het nummer van één van ons te krijgen. Alleen: daarna sprint hij snel door naar de volgende. Hij blijkt gewoon zijn lijstje af te werken.

Ook Couvée heeft nummers uitgewisseld met dezelfde jongen als één van haar vriendinnen, geeft ze later toe. ‘We gingen die avond nog met een groepje op stap en hij vormde een soort koppeltje met haar. Ik had het vreemd gevonden als hij mij nog wel had geappt.’

’Je leert verder te kijken dan bij online links of rechts swipen’, vindt Veenstra. ‘Uiteindelijk zoek ik best een specifiek type en er waren toch weinig mannen die daaraan voldeden, maar alsnog was het heel gezellig.’

Volgens Van den Elsen is de avond geslaagd als er op zijn minst één keer gezoend is. ‘Ik kreeg naderhand nog een foto doorgestuurd van twee mensen die bij elkaar in bed zijn beland.’

Etappe 2: Liefde in het Lipsius
(speeddate-event van studieverenigingen Interlatina, L.S.A. Megusa, T.W.I.S.T. en Maktub in het Lipsius, 13 februari, 40 deelnemers)

Hoewel iedere student het Lipsius associeert met slechte koffie, lange scriptiedagen en eindeloze hoorcolleges oude geschiedenis, waagt een aantal studieverenigingen van Geesteswetenschappen een moedige poging om studenten nader tot elkaar te brengen.

Voor het raamloze lokaal 2.27 op de tweede verdieping vormt zich al een kleine rij van studenten gekleed in een wirwar aan kleuren. Rode kledij betekent dat je op zoek bent naar romantische liefde, wit naar iets platonisch en blauw of paars verraadt dat je al bezet bent.

Aan de vele mensen die groen dragen moeten we ‘vragen welke kleur ze aan hebben’, volgens de organisatoren.

‘Ik ben niet per se op zoek, vertelt Federico Cassani (24, oud-student Taalwetenschappen). ‘Maar ik dacht ook: wat nou als ik de liefde van mijn leven tegenkom? Dan moet ik wel rood dragen.’

‘We willen mensen een mogelijkheid bieden om nieuwe connecties te maken. Het gaat dan niet alleen om de romantische’, licht mede-organisator Mariza Hruska (22, Latijns-Amerika studies) toe. ‘We willen echt duidelijk maken dat iedereen welkom is.’

Om de vijf minuten begint opnieuw de stoelendans. Anders dan bij de Ballenbingo moet je zelf een nieuwe date ‘uitkiezen’. De ongemakkelijkheid valt mee, maar toch blijft het onduidelijk wie daadwerkelijk op zoek is naar liefde, en wie niet.

Een student vraagt naar één van onze Instagrams om te ‘connecten’. Of hij dit ook ziet als een flirtmove blijft in het ongewisse.

Op de felverlichte collegetafels met nepkaarsen liggen ‘inspiration questions’, waarop je kunt terugvallen als je écht niet meer weet wat je wilt vragen. In het lokaal ernaast is een ‘borrelruimte’ voor iedereen die overprikkeld is of op een meer natuurlijke manier met iemand wil praten. Er wordt wel vriendelijk gevraagd dit aan je date te laten weten en niet zomaar weg te lopen.

Als we deze ruimte zelf inlopen, stuiten we op ingewikkelde linguïstische gesprekken. Een meisje in een wit overhemd biedt een bekertje kraanwater aan. Schor van het praten en omdat die ene fles met prikloze cola al op was, nemen we het dankbaar aan.

Als buitenstaanders treden we wellicht buiten onze bubbel, maar het is de vraag of het evenement voor de binnencirkel vernieuwend is.

‘Tijdens de speeddates heb ik eigenlijk alleen maar mensen gesproken die ik al kende’, vertelt Tamar Ganzevles (19, film- en literatuurwetenschappen). ‘Daarna, in het andere lokaal, heb ik wel wat nieuwe mensen ontmoet.’

Etappe 3: Flirten in de Foodhallen
(Valentijnsborrel Flirthallen XL, georganiseerd door Breeze en de Rotterdamse Foodhallen, 14 februari, ruim 200 deelnemers)

We zijn compleet in verwarring als we rond zeven uur ’s avonds aankomen bij Flirthallen XL, een valentijnsborrel en initiatief van de Foodhallen Rotterdam en datingapp Breeze, ook wel ‘hét liefdesparadijs voor koppels, singles en alles daartussenin’. We zien namelijk meer verliefde stelletjes en vriendengroepen dan eenzame singles. Hoe weten we nu wie wél vrijgezel is?

‘We zien dat mensen vaak de kat uit de boom kijken’, verklaart organisator Robin van der Kaa. ‘Als je moeite gaat doen om mensen te koppelen, wordt het vaak ongemakkelijk. Bij zo’n borrel verloopt het contact heel natuurlijk. Dat werkt het beste.’

We zijn kortom te vroeg en te ongeduldig. Naarmate de avond verstrijkt, verandert de ratio bezet-beschikbaar en begeven steeds meer zoekende zielen zich naar de borrelplek: de jacht kan beginnen!

Sommige aanwezigen lijken hun kansen te spreiden. We zien meerdere mannen telkens met een andere vrouw in gesprek gaan. We vangen een glimp op van een surreëel en ietwat treurig Droste-effect: te midden van de naar liefde smachtende deelnemers is één vrouw druk verwikkeld in een chatgesprek op datingconcurrent Bumble. Als we onze aandacht richten op een knappe jongen zien we uitgerekend hoe een van onze vrouwelijke concurrenten hem een dickpic laat zien van een getatoeëerde en kleingeschapen man.

Tussen de aanwezigen spotten wij een oude bekende: één van onze Ballenbingo-dates waagt zich ook op deze safari. ‘Na de speeddates had ik met een paar meiden Instagram uitgewisseld’, zegt hij. ‘Maar toen ik thuiskwam was ik geblokkeerd.’ Zelfs bij offline date-evenementen ben je dus niet beschermd tegen ghosten.

Gelukkig schiet Cupido te hulp. Gehuld in een rode trui en witte verkleedvleugels op haar rug ‘vliegt’ serveerster Isabel (18, media & management) rond met borrelglazen Baileys. Wie haar aanspreekt, krijgt een shot met die ene potentiële match: letterlijk en figuurlijk.Wij wagen ook een poging, maar elke enigszins aantrekkelijke man is al geclaimd door iemand anders. Cupido richt haar pijl (lees: shotglas) dan maar op de dichtstbijzijnde man. Na een ongemakkelijk gesprek kunnen we in ieder geval weer iemand afstrepen in onze zoektocht naar De Ware.

Eén man pakt het slimmer aan: hij heeft de witte vleugels van de serveerster ingepikt. Dat is natuurlijk meteen een goed gespreksonderwerp. Hij wil ons wel aan iemand koppelen, zegt hij. Even later, als de echte Cupido haar vleugels weer heeft teruggestolen, doet deze blonde-god-gedegradeerd-tot-mens nog een vergeefse flirtpoging. Binnen een paar zinnen is hij – nu zonder vleugels – weggefladderd.

Cupido heeft helaas weer misgeschoten. ‘Als je heel erg gaat zoeken naar iemand maak je het jezelf alleen maar lastiger’, troost Van der Kaa.

Finish?
Is offline daten het antwoord op ons penibele liefdesleven? De Ware zijn we in ieder geval nog niet tegengekomen. Maar de ongemakkelijke momenten, toevallige ontmoetingen en gekke wendingen zorgen voor nieuwe vriendschappen en leuke anekdotes. We klampen ons voorlopig maar vast aan het advies van Ballenbingo: ga erheen zonder te veel romantische verwachtingen en neuk gewoon lekker rond.