- Hallo?

- Ard, Mark hier.

- Hey jongen. Gaat-ie? Op handelsmissie, toch?

- Luister Steur. Waarom heb je het niet gewoon gezegd?

- Wat?

- Wat denk je?! Sorry, natuurlijk! SORRY!

- Ehm…

- Zeg. Gewoon. Sorry.

- Man, ik ben toch door het stof gegaan? Nog veel dieper dan toen jij in het antiquariaat van mijn vader stage liep! Weet je nog, pik?!

- Daar heb jij deze baan aan te danken, Steur. Anders was je nu nog steeds die kansloze…

- …kasteelheer in plaats van minister. Jaja, dat weten we nu wel, hè?

- Echte ridders maken excuses, Steur. S-O-R-R-Y.

- Heb je me dan niet zien stamelen in Nieuwspoort en de Kamer? Ik kreeg die clichés niet uit mijn bek, man, maar ik heb ze allemaal staan oplepelen. Waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt. Dit zal niet meer gebeuren. Ik ga er alles aan doen en zal de top van mijn ministerie streng toespreken. Dus wat wil je nou nog meer, man?

- Dat je je excuses aanbiedt.

- Wat??? Aan Volkert???!

- Steur, wake up. Ik heb het over George Maat!

- Oh my God.

- Twee woorden, Steur. Scotland Yard.

- …

- Weet je hoe ze hem daar noemen? Indiana Bones.

- Jaja, daar ben ik op De Tent ook al flink mee afgeplast: Indiana Bones and the Raiders of the Lost Ard.

- Terecht, Steur. Maat is een onbetwiste held. Hij heeft zijn hele leven in de meest penibele brandhaarden body bags opengeritst om lijken te identificeren. En dat doet hij op zijn zeventigste nog steeds, allemaal in dienst van nabestaanden én de wetenschap. Als jij ’s avonds je kasteelkoper aan het oppoetsen bent, staat hij in het zoveelste massagraf, tsunami- of vliegrampgebied botten op te meten en gouden tanden te tellen.

- Ik heb alleen zilver, Mark. Ik hou niet van koper.

- En wat doe jij? Je laat je meeslepen door een paar riooljournalistjes van RTL die stiekem bij een lezing binnensneaken, daar twee (2!) weken over zwijgen en dan vol bombarie over staatsgeheimen beginnen te blèren.

- Het was buitengewoon ongepast en onsmakelijk.

- Dude. Die man heeft niets misdaan.

- Ik kan als minister geen gezichtsverlies lijden.

- Dus jij gaat eigenhandig lopen kliederen in een ‘onafhankelijk’ onderzoeksrapport, liegt tegen de Kamer, ontslaat Maat oneervol, doet vervolgens toch weer een beroep op hem, maar weigert het S-woord uit te spreken, zélfs in een persoonlijk én besloten gesprek? Lekker geloofwaardig, Steurmans.

- Mark...

- Wil jij eigenlijk wel minister blijven?

- We go way back, dat weet je.

- Dan weet jij wat je te doen staat, Steur. Say the magic word.

- …S…s…s…

- Héé, ouwe ridder van me. Hoor ik dat nou goed?

- …S…s…s…sgoed, Mark.

Door Frank Provoost