In de brief, die inmiddels al meer dan 350 keer is ondertekend, stippen de critici drie hoofdproblemen aan. Zo zou het monitoringssysteem niet proportioneel zijn en heeft de alom aanwezige surveillance een negatief effect op studenten en medewerkers. Ook ligt function creep op de loer: het langzaam uitbreiden van het gebruik van het systeem, buiten de grenzen van waar het in eerste instantie voor bedoeld was.
‘Wat deze camera’s kunnen doen, en de mogelijke privacyschendingen die daarmee gepaard gaan, wegen niet op tegen het beoogde doel van het meten van de bezettingsgraad’, zo schrijven de ciritici. Met deze brief hopen ze de universiteitsraad (UR) te overtuigen tegen reactivering van het systeem te stemmen.
Afgelopen maandag besprak de UR de kwestie voor het eerst in een commissievergadering. Vicecollegevoorzitter Martijn Ridderbos was daarbij aanwezig en legde uit dat de camera’s ongeveer 75 duizend euro per jaar kosten aan onderhoud en licenties. Handmatig en steekproefsgewijs de bezettingsgraad tellen zou ongeveer 240 duizend euro per jaar kosten. ‘Maar met handmatig tellen kunnen we niet gedurende het jaar bijsturen op zaalgebruik’, aldus Ridderbos.
De raad was kritisch op het voorstel tot reactivering, en wilde onder andere weten of de universiteit in het afgelopen jaar andere, privacyvriendelijke systemen had overwogen, en waarom er geen brede raadpleging was geweest om de fundamentele bezwaren weg te nemen.
Ridderbos antwoordde daarop: ‘We werken vanuit een goede intentie. De vraag voor de universiteitsraad is nu of de beslissing om de tellers aan te zetten gedragen kan worden door de universitaire gemeenschap.’ De universiteit had volgens Ridderbos niet gekeken naar een alternatief camerasysteem.
De raad en de critici hebben afgesproken om de open brief op donderdag 26 januari te bespreken. Naar verwachting spreekt de raad op 30 januari een voorlopig advies uit.
In een eerdere versie van dit artikel stond dat de jaarlijkse kosten van de camera's 275 duizend euro zijn. Dit moet 75 duizend zijn.