Agaath Boot-Van Til, beter bekend als ‘Boze Beppie’ dan wel fietsmevrouw, is niet meer.

Ze wist je er altijd mooi op te wijzen dat fietsen op de busbaan bij Leiden Centraal niet de bedoeling is: ‘Afstappen!!!’

Hiermee komt er een einde aan een tijdperk. Het triumviraat dat heerste over Leiden, bestaande uit Carel Stolker, Henri Lenferink en ons Agaath, is hiermee voorbij.

Het is afwachten wie onze nieuwe burgemeester wordt, ik zet mijn geld op Alexander Pechtold. De post van een nieuwe fietsverkeersregelaar met een permanente zenuwinzinking is dus vanaf nu ook vacant.

De laatste rustige boei in deze lege zee van Leidse ellende is Hester Bijl. Althans, dat zou ze moeten zijn.

Waar Boze Beppie stelling nam op het moment dat het nodig was, of je het er nou eens mee was of niet (meestal niet), daar kan onze rector magnificus wel wat van leren. Een aanrader is het interview met Bijl in het programma ‘Na 7/10, antisemitisme in Nederland’ te bekijken. Het begint al snel wat klungelig. Ze wordt van ‘beide’ kanten in de kwestie Israël-Palestina aangevallen in het kader van hoe en wanneer er plaats op de universiteit is voor een protest.

‘Je doet het dus nooit goed’, zegt interviewer Rob Oudkerk en Bijl zegt opgelucht en geraakt: ‘Inderdaad, je doet het nooit goed!’

Nu oogt dit al snel wat sneu en is dit PR-technisch niet ideaal. ‘Je doet het nooit goed’ is iets wat je tegen je echtgenoot zegt terwijl je op diens schouders uithuilt op een avond na werk.

Wat erna volgt, verdient ook geen schoonheidsprijs. Want hoe zit dat nou, wil Oudkerk weten, een docent die doceert over de Israëlische ontstaansgeschiedenis en tegelijkertijd tijdens protesten oproept tot het bombarderen van Tel Aviv? Best een redelijke vraag, lijkt mij, helemaal gezien er nogal wat studenten met een Joodse achtergrond zich meermaals hebben uitgesproken tegen antisemitisme in het algemeen en over deze specifieke docent.

Bijl verschuilt zich achter de privacy van de docent, want ja, de universiteit is immers ook een werkgever. Inderdaad: zo doe je het nooit goed. Om het nog erger te maken grijpt de voorlichter in: de vraagstelling is ‘een kruistocht’ en ‘geen zoektocht’.

Ik heb een hekel aan gestroomlijnde PR maar ik weet ook: nooit tijdens een interview ingrijpen als voorlichter want dat komt altijd (echt waar: altijd) op beeld of in de tekst terecht.

Het lijkt alsof Hester Bijl niet echt weet wat haar rol nou eigenlijk is. Aan de ene kant verschuilt ze zich achter het feit dat ze een werkgever is, dat klopt inderdaad. Ze fungeert in haar rol eerder als een voorzitter van een lokale duivenvereniging dan wat ze eigenlijk in all but name is: een politica.

Let wel: een politicus kan ook onpartijdig zijn, kijk maar eens naar het burgemeesterswezen. Het lijkt alleen alsof ze die rol nog niet omarmd heeft. Bij ‘gevoelige’ kwesties zou het voor een Leidse rector nogal makkelijk moeten zijn, het staat op het embleem, gewoon (zoals Carel Stolker heel vaak deed) wijzen op ‘Praesidium Libertatis’. Maar zelfs de makkelijke en toch politieke dekmantel van het bolwerk der vrijheid komt er nog niet uit. En dat is jammer, want Hester Bijl is de enige persoon op de Universiteit Leiden die in kwesties als deze de rol van de scheidsrechter zou moeten hebben.

Naar wie moeten we dan luisteren als het gaat om wat en wel en niet mag op de universiteit?

Olaf Leeuwis is student International Relations