Wanneer kwam jij voor het eerst in de snijzaal?
‘In mijn eerste jaar, in 2018, kregen we een demonstratie van een prosectie-lichaam dat al is opengesneden zodat je alle grote organen kunt zien. Ik vond het heel interessant om te kijken hoe alles in elkaar zat en hoe sommige dingen uit een anatomieboek verschillen met de werkelijkheid.’

Hoe word je assistent op de snijzaal?
‘Eigenlijk heb ik zelf nauwelijks gesneden voordat ik hier ging werken. In mijn jaar ging het practicum niet door vanwege corona. Ik was wel altijd al enthousiast over de snijzaal. Het is een van de redenen dat ik deze studie in Leiden ben gaan doen. Toen de vacature voorbij kwam leek het me gelijk hartstikke gaaf.

‘Het menselijk lichaam is gewoon onwijs mooi ontworpen. Als er bijvoorbeeld een bloedvaatje of zenuw wordt blootgelegd, ziet het er zoveel kleiner uit in verhouding tot wat het doet. Soms komen we lichamen tegen met bijvoorbeeld een litteken bij de borstkas. Dan is het heel gaaf om aan de binnenkant een bypass te vinden.’

‘Een van de leukste dingen vind ik om demonstraties te geven, bijvoorbeeld over het autonome zenuwstelsel, best een lastig onderwerp.
‘Dan zie je opeens in de ogen van studenten lichtjes branden: “Oh, zo zit het!” Uiteindelijk hoop ik anatomiedocent te worden. Dat wil ik combineren met onderzoek.’

Wat gebeurt er als er een lichaam bij jullie binnenkomt?
‘Als een donor overlijdt, wordt diegene binnen 24 uur opgehaald. Via de liesader wordt er dan conserveervloeistof door het lichaam heen gepompt. Een lichaam blijft dan zoals bij de laatste keer uitademen. De longen zien er daardoor ook heel klein uit, die kunnen zich bij leven nog veel meer uitzetten. Ook verliest het alle elasticiteit en wordt het dus heel stijf.’

Is er iets wat jou is bijgebleven? 
‘Wij gingen een hart uit een lichaam halen en toen bleek er in het hartzakje, dat ervoor zorgt dat een hart goed kan bewegen, ruim een centimeter aan gestold bloed zat. Daar was een heel grote bloeding geweest. Dat hart was zo uniek dat de anatomen hem gelijk hebben meegenomen.

‘De studenten kregen een ander hart. Bij studenten gaat namelijk nog wel eens wat fout, die snijden soms bijvoorbeeld een kransslagader kapot zonder dat netjes te prepareren.’

Gaan er nooit studenten van hun stokje?
‘Er worden mensen wel eens niet lekker, maar het gebeurt zelden dat iemand flauwvalt. Dan laten wij ze op de grond tegen de muur aan zitten en wat limonade drinken. Dan mogen ze daarna weer meedoen of naar huis.’

Je hebt op je arm een hart getatoeëerd.
‘Het is een anatomisch hart met bloemen die uit de bloedvaten naar boven steken. Het idee heb ik van Pinterest. Het leek mij erg gaaf, ook omdat ik anatomie heel leuk vind. Al doe ik er later niks mee, dan is het wel een paar jaar een heel groot deel van mijn leven geweest en echt een passie.’

Zou je zelf jouw lichaam opgeven voor de wetenschap?
‘Ja, ik geloof niet dat ik het later nog nodig heb als ik dood ben. Als er geen orgaandonatie nodig is, zou ik het best mooi vinden als er weer nieuwe studenten van mijn lichaam kunnen leren.’