Op de stoep voor het studentenhuis Hooigracht 79 zitten maandagmiddag zo’n tien bewoners in de zon bier te drinken. Het lijkt alsof ze zich helemaal niks aantrekken van de coronacrisis, maar dat doen ze dus júist wel.

Normaal gesproken gaan de 19 bewoners van Augustinus en Quintus tegen deze tijd naar clubeten, jaareten of komen die groepen in hun huis eten. Maar na de maatregelen van afgelopen week hebben ze met zijn allen besloten dat ze dat voorlopig niet meer gaan doen.

‘Er mogen niet meer dan zes externen tegelijk in huis’, vertelt Julie Kulsen (20, rechten en politicologie). ‘Als je wel iemand uitnodigt, moet je dat melden, en ook waar ze vandaan komen.’

Niet onnodig reizen

Bij binnenkomst moet alle studenten hun handen desinfecteren, er staat al een fles handgel bij de deur. Bewoners brengen zo weinig mogelijk bezoekjes aan de Albert Heijn op de hoek en ze maken geen onnodige reizen. ‘Ik kom bijvoorbeeld uit Brabant, dus ik ga nu even niet naar huis’, zegt Kulsen. ‘Want als hier één iemand ziek is, dan gaat het heel snel.’

Even later loopt natuurkundestudent Sharif el Tambouli (21) langs – hij woont om de hoek op de Herengracht met 34 mensen. Ook zij hebben regels opgesteld, vertelt hij.

‘In principe nodigen we zo min mogelijk mensen uit’, zegt El Tambouli. ‘Op je kamer mag je wel mensen uitnodigen, dat is je eigen verantwoordelijkheid.’ In zijn huis zijn twee mensen ziek, die blijven in hun kamers. ‘Het is deels voor onszelf, maar we willen ook verantwoordelijkheid nemen: dat je niet zelf de verspreider bent.’

Schone kleren

In verschillende appgroepen gaan lijstjes rond met regels van andere huizen. Sommige huizen zijn heel streng (‘Handschoentjes in OV, schone kleren bij thuiskomst’), andere wat minder, maar in ieder geval wordt er in ieder studentenhuis goed over nagedacht en gesproken.

Zoals in Minervahuis het Wallon (Rapenburg 12), met 36 mannen. Zij hebben het rigoureus aangepakt, vertelt bewoner Pepijn Heemskerk (23, technische bestuurskunde). Hun enige regel: niemand naar binnen en niemand naar buiten, alleen naar de Albert Heijn voor boodschappen.

 ‘In het begin vond ik het heel streng, maar nu ben ik het er wel mee eens’, zegt Heemskerk. ‘De maatregelen van de overheid zijn gemaakt voor gezinnen, dat is een heel andere situatie. Studenten hebben veel meer contacten. Ik hoop dat andere huizen dat ook inzien, zodat we eens niet als achterlijke studenten worden weggezet.’

Ze hebben zichzelf sinds zondag een quarantaine opgelegd. Zelfs relaties staan even op een laag pitje. ‘Vijftien van ons hebben een vriendin, die wonen ook in studentenhuizen’, legt Heemskerk uit. ‘En dan gaat het wel heel snel. We zijn in huis al met 36, dus contact genoeg.’

Maar één gast

Casper Koolmees (23, taalwetenschap) woont in Quintushuis Oude Singel 58 met 27 bewoners, waar ze een stuk milder zijn. ‘In een ander huis mogen mensen niet meer roken’, weet hij. Lachend: ‘Die regel hebben wij maar even overgeslagen.’

Maandagavond hebben ze – met een klein groepje van zes huisgenoten – vergaderd over welke maatregelen zij gaan invoeren. ‘We hebben afgesproken dat je maar één gast mag hebben, liefst steeds dezelfde, en dat we grote groepen vermijden.’

Daarnaast hebben ze wat hygiëneregels: handen wassen bij binnenkomst, elke dag deurklinken, wc’s en kranen schoonmaken, geen bestek delen. Als iemand ziek is, blijft ‘ie in zijn kamer. Een huisgenoot heeft zichzelf daarom al een week in quarantaine geplaatst.

‘We hoorden hem hoesten, en we dachten: daar gaan we’, zegt Koolmees. ‘Maar hij had geen koorts en hij is gewoon in zijn kamer gebleven. Wij hebben boodschappen voor hem gedaan.’

De regels waren wel nodig, denkt Koolmees. ‘Er waren bijvoorbeeld nog mensen die binnenkwamen, hun handen niet wasten, en daarna iemand een knuffel gaven. Als het opgelegd wordt, kun je mensen er directer op aanspreken.’

Boksen en bingo

Zelf zijn de studenten niet echt bang om het virus te krijgen. Koolmees: ‘Het gaat vooral om kwetsbare mensen. Ik ga er vanuit dat ik het zelf toch wel ga krijgen, maar ik wil voorkomen dat ik het verspreid.’

Ook in het Wallon gaat het niet zozeer om het ziek worden, zegt Heemskerk. ‘De angst zit vooral in het verspreiden van het virus naar oudere of kwetsbare mensen, die er echt last van krijgen. Waarom zouden we niet zoveel mogelijk doen om dat te voorkomen? Het heeft wel voor leuke discussies in huis gezorgd, maar iedereen is het er nu wel over eens.’

Tenzij er iets verandert, houden ze de regels aan tot 6 april. Bang voor verveling zijn ze niet. Op de binnenplaats zijn huisgenoten tegen elkaar aan het boksen, en er is al een bingo-set besteld. ‘Het dwingt je wel om creatief te worden’, lacht Heemskerk. ‘Tv kijken wordt op een gegeven moment ook saai.’