‘Het Corps ligt onder vuur en de onwetende buitenwereld probeert haar, tevergeefs, te ontmaskeren’, schrijft Minerva’s almanakcommissie bij haar thema van dit jaar: Ontmaskerd. Er staan karakteristieke citaten in als ‘Ik wil dus een mini-ijskast, maar die kon ik online niet vinden. Nu moest ik mij dus verlagen om "minikoelkast" te googelen.’ Zulk proza en de ‘schittermagische’ corps-o-scoop ten spijt; het boekwerk zit dit jaar een beetje wankel in elkaar. Voor de dikste almanak van Leiden schakel je voor de paginanummering beter iemand in die wel 856 kan tellen zónder hele dozijnen over te slaan. Of mocht de jury soms niet zien wat die gast op pagina 237 nu precies aan het roken is? Dat Jort Kelder langskwam bij de KMT? Of de waarschuwing dat je in de Lorre zomaar een knor kunt regelen?
Catena zond de lustrumalmanak 2012-2017 in, met het thema: Katten. Sjieke zwarte kaft, maar alle kattenplaatjes daartussen waren ook in 2012 al gedateerd. Volgens de verenigingsstatistieken is een ruime meerderheid van de Catenianen trouwens meer een hondenmens. De jury schoot toch even in de lach om de ‘uitslag’ van de kattenquiz: ‘Eczeem, nou goed.’
Augustinus, wát is dat voor groeps-mugshot, die bestuursfoto bij jullie externe bijdragen aan de almanakken van de collegae? In jullie eigen almanak lachen ze nog wel zo zoet. Memorabel, luidt het thema. Pixels, had ook gekund. Zeker van de rector en de koning zijn toch wel betere kiekjes te regelen? Leuke toevoegingen zijn de uitklapbare tijdlijn en de partituren bij de liederen. Het jaaroverzicht laat een te gek jaar zien, maar het hoogtepunt in een lijstje memorabele momenten is dan weer… gratis pizza?
In de almanak van de Leidsche Flesch stellen de commissies zich vanuit alle uithoeken van de wereld voor, geheel in het thema Around the world. Er lijken wat gedoodverfde almanak-ingrediënten te missen, maar gelukkig niet het Schrödingervergelijkingslied en de bestuurs-memes.
In de almanak Kleur bekennen, van de Leidse Biologen Club, leren we over kleurenblindheid, hoe kameleons van kleur veranderen en dat roze niet bestaat. Verder blijkt de favoriete kleur van de biologen blauw te zijn (behalve van de CompuCie: 00FF00). Maarre… dat kruisingsschema, waarop allerlei leden in een inconsequent spinnenweb aan elkaar verbonden zijn, is dat wat we denken…?
De serieuze, strak vormgegeven Grotius-almanak staat nogal in contrast met het olijke duo dat ‘m door het redactieraam kwam afleveren: ieder met een Desperados in de hand. Een paginagrote Thierry Baudet deelt nog wat wijze woorden over het thema: ‘Zien en gezien worden? Dit vind ik wel een beetje een cliché. Ik ben er persoonlijk eigenlijk niet echt mee bezig.’
Met thema’s als Eigentijds, Memorabel en Nostalgie lijken verschillende almanakcommissies dit jaar behoefte te hebben aan wat zelfreflectie. Zo ook Leidens oudste studievereniging, Aesculapius, die 130 jaar bestaat. De bio-farmaceuten vereeuwigen hun legacy in een almanak met dat thema. Tof is de ALV-bingokaart, waarop je kunt afvinken: ‘Het bestuur neemt een opmerking mee’ en ‘Er wordt gevraagd of de discussie centraal gehouden kan worden’, maar ook: ‘Er zit thee in de koffiekan.’
Tanuki, de studievereniging van Japans en Koreaans, had ook een lustrumalmanak (35 jaar, hoera!), mét een recept om je eigen lustrumtaart te bakken. In het jaarverslag wordt bijna letterlijk om de hete brij heen gedraaid. De Spicy Food Contest werd ‘een felle strijd’, met ‘verschillende sauzen’. In zo’n stuk willen we juist over bloed, zweet en alle andere smaken lezen!
Dat Quintus koos voor het thema Buiten de lijnen, daar is op het eerste gezicht weinig van te zien. Deze almanak komt haast uit dezelfde mal als de vorige. Ook dát getuigt overigens van zelfreflectie: Mare was toen voor het eerst in jaren vol lof. Dat er evengoed veel werk in zit, laat de commissie graag doorschemeren in een lijst met tips voor hun opvolgers, zoals: ‘Begin op tijd met het smoelenboek’ en ‘Zorg dat niet alle mannen een rela hebben’. In een overzicht met mensen die in 2016 ‘buiten de lijnen’ presteerden, kijkt Quintus nog even buiten de verenigingsmuren. Zo werd de Oekraïense Olga Liaschuk wereldrecordhouder ‘zo snel mogelijk 3 watermeloenen met je dijen verpletteren’.
Dat kan Het Duivelsei beter, dat de prestaties van eigen leden opsomde: ‘meeste decimalen van pi opnoemen’ (157) of ‘meeste kipnuggets gegeten in één maaltijd’ (42). De statistieken zijn wat suffer. Favo pionkleur en Risk-continent, really? Bonuspunten voor karakteristieke quotes als: ‘Magic is net als seks, je hebt er altijd zin in’. En met het bijgeleverde uitgebreide Duivelsei-monopolyspel verdient deze almanak een eervolle vermelding.
Prometheus maakt indruk met het Handboek der Promeganda, inclusief propagandaposters. De bestuursleden lieten zichzelf vereeuwigen in propagandaplaatjes uit de geschiedenisboeken. De almanakcommissie bestaat uit onder meer een vlagvoerder, een visionair en een ideoloog.
Uitstekend vraagstuk in de statistieken trouwens: smaakt koriander nou naar zeep? Nee, aldus 54 procent. Dat het budget niet vergelijkbaar is met dat van de grote verenigingen, daar kun je de pixels op natellen, maar er wordt in elk geval gedroomd. In de ledenenquête werd gevraagd naar de hoedanigheid van het lustrumfeest, met een budget van 2,2 miljoen. Met die Hema-kinderchampagne en DJ Tiësto kan meteen deze derde plaats worden gevierd.
Tweede is SSR, dat in het 23e lustrumjaar met een leuke, complete almanak komt in het thema Eigentijds. Het beleidsplan is weliswaar een moetje, gezien de lettergrootte. Boeiender zijn de statistieken: ‘47 procent heeft met hetzelfde geslacht geregeld’ en ‘57 procent sport ook daadwerkelijk’. Bij de dinsdagdilemma’s leerde de jury wat een Bokkonaise is. Gelukkig was er een plaatje bij getekend: onder een rij wijdbeens opgestelde Bokkenrijders doorkruipen – dat sympathieke gezelschap dat immer in kilt met geheven glas ten strijde trekt tegen de hedendaagse middelmatigheid. 70 Procent van de SSR-leden prefereert dat overigens élke dinsdag boven ‘geknuffeld worden door een peper’.
Aan de Asopos-verenigingskleuren paars-wit-rood wordt voor de gelegenheid groen toegevoegd. Écht groen: gedrukt op gerecycled papier, met een bladwijzer die je kunt planten en waar vergeet-me-nietjes uit groeien. Het thema Groeien komt onder meer terug in het dubbelinterview met het grootste (2.07m) en het kleinste lid (1.52,5m; ‘afgerond is dat 1.53, wat afgerond 1.55 is, wat afgerond 1.60m is, wat afgerond 2.00m is’.)
De meest legendarische roeiprestaties ("staand plassen uit de skiff") wisselen af met de grootste wedstrijdblunders ("uitstappen aan de verkeerde kant") en uiteraard is er weer het roeiwoordenboek. T-Rex-factor: "Wanneer een roeier kortere armen heeft dan hij voor zijn lengte geacht wordt te hebben." Lichte pik: "Mannen van (op een wedstrijd) minder dan 72,5 kilo; compenseren hun gebrek aan gewicht door een overmatig grote mond." En: Kanoclub: "Zie ‘Njord"’. En bij Njord: "Waka-vereniging."
Hierbij alvast een toevoeging voor volgend jaar:
Asopos: "Winnaar van de Mare-almanakkenwedstrijd 2017".