Achtergrond
Van het Leidse front geen nieuws
Actiegroep De Nieuwe Universiteit Leiden hield dinsdagavond haar eerste bijeenkomst. De zaal was met zo’n honderd man vol, maar een agenda ontbrak. ‘We don’t know yet what we are doing.’‘Ben je van de media?’ vraagt een man van een jaar of 35 in een versleten T-shirt van Doe Maar. ‘Dit is een besloten bijeenkomst. Dus helaas geen pers.’ De man wil niet zeggen wie hij is. ‘Dit is besloten door het collectief, de Nieuwe Universiteit Leiden, die deze bijeenkomst organiseert.’De aanwezige journalisten sputteren tegen. Media weren past toch niet bij een beweging die ijvert voor meer democratie en een open debat? ‘Misschien durven mijn studenten binnen niet alles te zeggen wat ze denken als jullie erbij zijn’, zegt een andere organisator. ‘Ze kunnen dan geen gebruik maken van vrijheid van meningsuiting.’ Mare mag uiteindelijk naar binnen, maar moet beloven de aanwezigen - veelal studenten, enkele promovendi en hier en daar een docent - niet te citeren als ze dat niet willen. ‘Het systeem bestaat uit de staat, de managers en de studenten’, trapt een van de organisatoren af. En bij die managers gaat het volgens hem fout: die zien de universiteit als een bedrijf en hebben meer oog voor financiële dan wetenschappelijke gezondheid. Docenten gaan daardoor gebukt onder een hoge publicatiedruk - want publicaties leveren geld op - en hebben daardoor minder tijd om te doceren. Gevolg: verlaging van het opleidingsniveau.Dat moet anders.Maar hoe?[Lees verder]
Sebastiaan van Loosbroek en Vincent Bongers
donderdag 5 maart 2015

De initiatiefnemers weten het ook niet. ‘We don’t know yet what we are doing’, zegt een van hen. ‘We’re building the boat in the middle of the ocean.’ Gevolg: de bijeenkomst verzandt snel in een discussie waarin iedereen zijn zegje kan doen, maar waarin een rode draad ontbreekt.

Het eerste half uur blijft onduidelijk waarom De Nieuwe Universiteit Leiden bij elkaar is gekomen. Willen ze slechts sympathiseren met de Amsterdamse studenten die het Maagdenhuis bezetten? Zich afzetten tegen het Leidse college van bestuur? Of alleen strijden voor De Nieuwe Universiteit? Maar hoe ziet die er dan uit?

Er wordt geopperd om doelen op te stellen. Een student met lang haar, gevouwen overhemd in spijkerbroek, stelt dat dat onverstandig is. ‘Amsterdam heeft een concreet doel met die bezetting. Wij hebben nog niks. Dus laten we ons eerst duidelijk organiseren.’

‘Zullen we een agenda maken?’ oppert een organisator. Met hulp van de aanwezigen verschijnt er een lijstje op het whiteboard. Het eerste punt: ‘Wat is er mis in Leiden?’ Nynke van der Wal (23, Duitse taal en cultuur) heeft wel een voorbeeld: ‘Mijn opleiding is heel klein en krijgt dus weinig geld. Voor mijn bachelorscriptie moet ik soms naar een andere stad of zelfs naar Duitsland om een boek te kunnen inzien.’

Een jongeman ziet vooral problemen bij Geesteswetenschappen, voor de kleine talen. ‘Het gerucht gaat dat Duitse taal en cultuur vanaf 2016 alleen nog maar in Nijmegen en Utrecht wordt gegeven.’ Het gerucht, dat meteen op Twitter verschijnt, zal later door Geesteswetenschappen-decaan Wim van der Doel worden ontkracht.

Ondertussen blijft onduidelijk wat er mis is met de Leidse universiteit. Iemand reageert: ‘We moeten groter denken.’ Het tweede agendapunt: de nationale actiedag die voor woensdag is uitgeroepen. Een organisator vraagt om suggesties. Een student stelt voor om naar het Maagdenhuis te gaan ‘om te laten zien dat we actief zijn’. Joost Augusteijn van de universiteitsraad raadt dat af. ‘Maak jezelf zichtbaar in Leiden. Anders neemt het college van bestuur je niet serieus.’ Een ander stelt voor de studentenverenigingen te mobiliseren ‘voor het vergroten van de impact’.

Een bezetting misschien? ‘Daarvoor moet je eerst overleggen met politie en gemeente’, predikt een student. ’We kunnen dat niet hier zelf beslissen.’

Uiteindelijk wordt besloten dat een groepje naar het Maagdenhuis zal afreizen, ‘gekleed in truien met het universiteitslogo en Leidse vlaggen’. Een organisator: ‘Het is te kort dag om in Leiden iets te organiseren. Eerst laten we in Amsterdam zien dat we bestaan.’ Woensdagavond om half zes, toen deze krant naar de drukker moest, zouden ze zich daar verzamelen. Op dat moment hadden zich via Facebook 13 deelnemers aangemeld.