Wanneer IJtsma (28) afstudeert in Geschiedenis aan de Universiteit Leiden en aan haar scriptiebegeleider vertelt dat ze wilt promoveren, reageert die niet direct enthousiast. Ze waarschuwt dat de universiteit een moeilijke werkomgeving is, waarin je jezelf steeds moet bewijzen. Uit een onderzoek uitgevoerd in 2018 blijkt inderdaad dat 38 procent van de Leidse promovendi het risico loopt op mentale problemen. De helft van deze groep overweegt zelfs te stoppen met de promotie.
Dat IJtsma ondanks deze verhalen nog overweegt te promoveren is voor Wichgers (29) een raadsel. Na haar masterscriptie was zij maar al te blij dat het onderzoek erop zat en het idee van een vier jaar durend onderzoek is voor haar een schrikbeeld. Tegelijkertijd is ze gefascineerd door de ambitie van deze groep jonge onderzoekers.
Gedreven vanuit hun eigen nieuwsgierigheid betreden IJtsma en Wichgers daarom de universiteit om een antwoord te vinden op de vraag of je promoveren nog wel moet willen in deze tijd. In vijf afleveringen horen ze onder andere persoonlijke verhalen van promovendi, ontdekken ze dat de universiteit goed verdient aan promovendi en nemen ze hun eigen verwachtingen van werk onder de loep.
In de derde aflevering: hoogleraar Herman Paul vertelt ons dat de universiteit goed verdient aan promovendi door een pervers financieringssysteem. Vooral buitenpromovendi leveren geld op, terwijl zij tegelijkertijd een kwetsbaardere positie hebben dan contractpromovendi. We gaan op safari door het hele land om uit te zoeken wie die buitenpromovendi eigenlijk zijn,
Twijfeltraject is mede mogelijk gemaakt met steun van het Leids Mediafonds
Correctie (13-4-2023): In aflevering #3 noemt Max van Haastrecht een aantal zorgen over de precaire situatie van beurspromovendi. De rest van de aflevering gaat voornamelijk over buitenpromovendi. Hoewel er zeker overeenkomsten zijn tussen deze promovendi, zijn ze op veel vlakken eigenlijk niet te vergelijken. Meer informatie hierover vind je in dit NRC-artikel over externe promovendi.