De universiteitsraad is boos over de gang van zaken rond de aanstelling van de nieuwe vice-rector. Vorige week werd een briefwisseling met het college van bestuur openbaar, waaruit bleek dat de raad nog veel vragen had over de nieuwe functie en een aantal voorwaarden stelde aan de aanstelling.

Maar hoewel de raad hierover nog een overleg wilde houden met het college, maakte de universiteit vorige week woensdag opeens bekend dat de huidige FGGA-decaan Erwin Muller per 1 mei zou starten als vice-rector.

‘We zijn in de situatie beland waar het college al iemand heeft benoemd, maar waar naar het idee van de raad het adviestraject nog niet was afgerond’, opent voorzitter Pauline Vincenten de op maandag speciaal ingelaste vergadering.

‘Geschoffeerd’

‘We voelen ons geschoffeerd en niet serieus genomen’, zegt raadslid Patrick Klaassen (UB). Het is het begin van een opsomming van pijnpunten door bijna alle raadsleden.

Allereerst is het voor hen onduidelijk wat de nieuwe functie precies gaat inhouden en wat de verhouding van de vice-rector tot het college is. De omschrijving in de briefwisseling was niet helder genoeg.

‘We hebben naar eer en geweten proberen uit te leggen wat de vice-rector gaat doen’, zegt collegevoorzitter Annetje Ottow. ‘Er moet ruimte voor vernieuwing worden gecreëerd. De organisatie is log en er zijn administratieve knelpunten. Dat kan allemaal beter en wendbaarder. We willen kijken of we in de organisatiestructuur meer ruimte en minder bureaucratie kunnen creëren om te komen tot betere processen.’ Volgens haar vervult de nieuwe vice-rector een tijdelijke rol en blijven besluitvorming en verantwoordelijkheid bij het college.

De raad reageert dat gezien de aard van de functie niet duidelijk is waarom het college zo’n enorme haast heeft met de aanstelling. ‘Ik heb nog nooit gezien dat een procedure zo slordig is doorlopen’, zegt student-lid Bas Knapp van LSP. ‘Waarom die bloedspoed met de aanstelling? Als je organisatieontwikkeling een urgent thema vindt, had je een aantal maanden geleden al een normale sollicitatieprocedure kunnen starten.’

Transparantie onder druk

Die haast komt voort uit veranderende omstandigheden, aldus Ottow. ‘Er is een kentering gekomen, dat merk je aan de maatschappelijke crises waarin wij verkeren: het klimaat, de oorlog in Oekraïne, de oorlog in Israël, maar ook andere zaken zoals sociale veiligheid. We zien dat er vanuit Den Haag en Europa ook een andere wind gaat waaien, waardoor onze subsidies onder druk komen te staan. Die urgentie hebben we de afgelopen maanden aan den lijve ondervonden. Wij moeten daarop reageren en wij hebben geconstateerd dat er daartoe een specifieke rol gecreëerd moet worden, en dat dat eerder nog gisteren dan vandaag moet gebeuren.’

Rector Hester Bijl vult daarbij nog aan dat mochten de verwachte bezuinigingen niet doorzetten, het werk van de vice-rector zal bijdragen aan het verlichten van de werkdruk.

Met de haast is volgens de raad de transparantie van de sollicitatieprocedure onder druk komen te staan. Volgens het college is die zorg ongegrond. In de briefwisseling zijn er ‘achttien contactmomenten’ geweest en de vacature heeft open gestaan voor iedereen.

‘Transparantie gaat niet over kwantiteit, maar over kwaliteit’, antwoordt Timothy de Zeeuw (LAG). ‘Als we in die contactmomenten vragen om het takenpakket van de vice-rector, moeten wij het doen met een zin als: “De vice-rector voedt op proactieve wijze de bestuursagenda met strategische thema’s en prioriteitstelling”.’

Ook het feit de universiteit kiest voor een gerede kandidaat wekt wrevel. Volgens de raad is zo’n procedure eerder alleen gebruikt bij zeer zwaarwegende redenen. Volgens Ottow was er echter per se iemand nodig die al ‘langere tijd deel uitmaakt van organisatie, draagvlak en statuur heeft’.

Dat schiet bij Knapp in het verkeerde keelgat: ‘U bent prediker van diversiteit, inclusie en gelijke kansen. Daartoe hebt u ook beleid en regels. Naar de raad toe schermt u ook met procedures, wanneer wij waarop mogen reageren binnen welke termijn. Maar naar ons toe wil het college niet de normale procedures volgen, en worden niet echt goede argumenten voor gegeven. Door te zeggen dat de aanstelling niet meer teruggedraaid kan worden omdat de vice-rector al is aangesteld, loopt het college weg van verantwoordelijkheid.’

De Zeeuw: ‘De vacature stond vijf dagen open, waarvan twee in het weekend, en het is niet geadverteerd. Dat vind ik geen open procedure. Dit is niet de eerste keer dat we met dit soort procedurele fouten zitten. Er zijn veel mea culpa’s geweest.’

Wringende titel

Als vice-collegevoorzitter Martijn Ridderbos vraagt om welke mea culpa’s dat gaat, sommen De Zeeuw en Knapp een aantal voorbeelden op, waaronder cameragate en het doorvoeren van proctoring bij tentamens. Ottow: ‘Als het een andere situatie was geweest, dan hadden we dat op een andere manier gedaan.’

Aan het eind van de vergadering lijken raad en college niet nader tot elkaar te zijn gekomen. ‘Ik snap er nu nog minder van dan toen ik de vergadering inging, omdat het volgens mij gewoon om een strategisch adviseur gaat’, zegt Klaassen. ‘De titel wringt bij het takenpakket.’ ‘Het is een rol dicht bij het college met een zeker statuur en die met draagvlak moet kunnen opereren, dat is wat anders dan een strategisch adviseur’, antwoordt collegevoorzitter Ottow.

De raad gaat zich nog beraden over vervolgstappen, laat voorzitter Pauline Vincenten dinsdag weten.

Update: Op woensdag laat de UR weten naar de Raad van Toezicht te stappen om de benoeming.