Tijdens de laatste raadsvergadering van Geesteswetenschappen vroeg voorzitter Jan Sleutels zich af of de faculteit er ‘alles aan doet om te investeren in de bestrijding van werkdruk’. Hij wees het bestuur erop dat daar ‘jaar op jaar plannen voor zijn gemaakt’, terwijl de reserves zijn blijven groeien. ‘Je kunt je afvragen of we misschien meer hadden kunnen investeren uit de reserve.’

Decaan Rutgers was het daarmee eens, maar nam ook de gelegenheid te baat om zijn zorgen te uiten over een andere geldpot. ‘Het ziet ernaar uit dat we de komende paar jaar heel veel meer structureel geld gaan krijgen. Dat is aan de ene kant goed nieuws, maar er zijn ook grote zorgen over vanuit alle geesteswetenschappendecanen. Het betekent namelijk dat we waarschijnlijk op zeer korte termijn vele fte’s extra moeten werven.’

Universitair docenten

Rutgers doelt op de sectorplannen van de overheid om de sociale en geesteswetenschappen jaarlijks tien miljoen euro extra te geven. Dat geld is primair bedoeld voor het aanstellen van universitair docenten. Volgens Rutgers moet het aanstellen van meer personeel ervoor zorgen dat ‘wat nu drie mensen doen, straks door vier mensen wordt gedaan’.

Het is nog onzeker wanneer het geld komt, zei Rutgers. ‘Maar als het doorgaat, wat wel waarschijnlijk is, dan kan dat onze faculteit ongeveer dertig fte meer opleveren.’ Volgens hem zet de politiek bovendien druk om dat personeel zo snel mogelijk aan te stellen.

Maar hoe, dat is de grootste zorg. ‘Vind maar eens 30 fte’, zei Rutgers. ‘Er zijn negen faculteiten die in dezelfde vijver vissen. Als wij dertig mensen moeten aanstellen, maar Amsterdam, Groningen en Utrecht ook, dan denk ik dat we heel internationaal gaan worden de komende jaren. Waar halen we ze anders vandaan?’ Terwijl ook aan die optie problemen kleven. ‘Mensen uit het buitenland werven betekent ook dat je huisvesting moet bieden. Ik maak me er zorgen om hoe we dat gaan realiseren.’

Raadslid Elizabeth den Boer opperde om eerst iets anders te proberen. ‘De afgelopen jaren zijn veel Nederlandse mensen gepromoveerd voor wie toen geen baan was. Is er geen manier om hen terug te halen? Bovendien hebben we als land in hen geïnvesteerd. Nu zitten ze misschien op beter betaalde banen, maar ik vraag me af of we hen niet eerst moeten zien te bereiken? Op die manier krijg je ook je eigen investering weer terug.’

'Een reut geld'

Rutgers vond dat een goed voorstel, ‘mits we een aantrekkelijke werkgever blijven en de werkdruk weten te verminderen’.

Toch houdt hij er ook rekening mee dat het niet gaat lukken zo veel personeel te vinden. Niet alleen omdat alle geesteswetenschappen in Nederland in de dezelfde vijver vissen, maar ook omdat er ‘zo veel wervingsprocedures nodig zijn dat het ondersteunend personeel dat niet aan zal kunnen’.

Mocht het inderdaad niet lukken voldoende extra personeel te werven, wordt het pas echt problematisch, stelde Rutgers. ‘Dan zegt de politiek dat we het geld blijkbaar niet nodig hebben. Zijn we eerst dertig jaar ondergefinancierd, krijgen we nu ineens een reut geld die we niet weg kunnen zetten omdat we niet zomaar een stel UD’s uit de kast kunnen trekken. Dat is een reëel probleem.’