Studentenleven
Free de energy in je derde chakra, zeg maar
Constanteyn Roelofs
woensdag 28 maart 2012
© Marc de Haan

‘Yoga saved my life, echt waar gewoon, maar dat is een beetje lang verhaal voor nu.’ Yogajuf Chiara van den Berg probeert vandaag op uitnodiging van de Historische Studievereniging Leiden de studenten geschiedenis te ontstressen voor de komende tentamenweek. Een handjevol studenten wringt zich in allerlei bochten in de oude koffiekamer van het Huizingagebouw.

‘Als je niet helemaal bij je tenen kan, mag je ook iets minder ver gaan hoor. Het gaat om het opzoeken van je eigen grenzen.’ De mannelijke deelnemers gniffelen besmuikt en beschaamd naar elkaar, geconfronteerd met de eigen inflexibiliteit; de Hollandse horkerigheid leent zich zeer slecht voor de atletische toeren van het Subcontinent.

De locatie is goed gekozen: Johan Huizinga was een groot kenner van de mystieke taal van yoga, het Sanskriet. Toch is het moeilijk om tussen het troosteloze jarenzeventigbeton in hogere sferen te komen. Er wordt desondanks een poging gedaan met zweverige wereldmuziek en het ruikt een beetje naar weeïg naar wierook, schijnbaar onontbeerlijk voor een mooie yogabelevenis. In het kader van het syncretisme staan er ook twee Mariakaarsjes te branden en combineert juf Chiara een stip op het voorhoofd – sorry, het derde oog – met een rozenkrans.

Het jargon is typisch voor Nederlandse yogi en yogini: een hoop kreten in het Sanskriet op z’n polders uitgesproken, gevat in een hinderlijk creool van Engels en Nederlands: ‘Deze oefening is volgens de master Yogi Bhajan bedoeld om je energy goed free te maken in je derde chakra, zeg maar.’ Weldadig voor je lichaam, een aanslag op je taalgevoel.

‘Het is een beetje ironisch dat de meest gespannen mensen geen tijd willen vrijmaken voor ontspanning.’ Bestuurslid van de HSVL en parttime filosoof Hans Nielsen (Facebook-wijsgeer onder de naam “De Moderne Socrates”) wijst op de paradoxale natuur van het evenement. Het aantal bezoekers valt wat lager uit dan gehoopt. Daarnaast hebben veel historici in de dop gekozen voor de aloude Leidsche manier van ontspannen – aan de gracht van de zon genieten met bier en bitterballen.

Maar heeft het ook geholpen? Na een uurtje puffen en steunen, rekken en strekken liggen de deelnemers nog lange tijd in volmaakte sereniteit de achterkant van de oogleden te bekijken. De spieren zijn goed doorbloed, het hoofd is leeg en de aanwezige geschiedenisstudenten keren vol goede moed terug naar de boeken. Alle gekheid op een stokje – het werkt uitstekend. Yoga voor je tentamen – dat zouden meer mensen moeten doen.