Cultuur
Wansmaak
Een beetje lullig is het wel: probeer je als filmmaker een serieuze dramafilm neer te zetten, blijkt ‘ie zo lachwekkend slecht te zijn dat het de geschiedenis ingaat als comedy.
donderdag 17 januari 2019

Het overkwam Tommy Wiseau, regisseur en ster van The Room (2003), die bovenaan de lijst met slechtste films aller tijden belandde. ‘Hij zegt nu dat hij het zo heeft bedoeld’, zegt Nils Bierman. ‘Helemaal niet waar, natuurlijk’. De Leidse illustrator organiseert met cafébaas Hans Lardee een avond vol slechte cinema: The Worst of Voor Niemand Wat Wils. De afgelopen vijf jaar op het Leids International Film Festival, en deze vrijdag in de Red Carpet Lounge.

Goedbedoeld, maar helemaal verkeerd uitgepakt – dat is het genre waar Bierman en Lardee op mikken. Lardee: ‘Het komt voort uit onze liefde voor films. We houden van goede films, maar kunnen slechte ook waarderen. Kijk: iemand maakt een film, en dat is supertof. Maar niet alle goede bedoelingen pakken goed uit. Soms levert dat een slechte film op die saai is, of juist een die heel leuk is.’

‘Tegenwoordig is lachen om slechte films een beetje een cult-ding geworden. Dat zie je ook door films als Sharknado (over een haaien-orkaan die een stad verwoest, red.)’.‘Maar die doen het erom’, vult Bierman aan. ‘Dus die laten we dan niet zien.’ Ook grote producties als Showgirls komen niet langs. Lardee: ‘We laten liever dingen zien die mensen niet kennen.’

Sciencefiction

Er zijn talloze manieren om een film - onbedoeld - grandioos te verknallen. Lardee somt op: ‘Slecht acteerwerk, overbelicht, slecht script, raar camerawerk.’ The Room is het bekendste voorbeeld van wansmaak, zegt hij. Turkish Star Wars is een andere. ‘Dat is een Turkse sciencefictionfilm, die in plaats van eigen special effects stukjes uit de trailer van Star Wars heeft gebruikt.’

‘Of het is juist heel ouderwets’, zegt Bierman. Zo ook een tekenfilmpje van Walt Disney, dat Lardee beschrijft als ‘mansplaining menstruation’: The Story of Menstruation uit 1946 opent met een poëtische mijmering over waarom de natuur ‘Moeder’ wordt genoemd (‘Omdat ze, net als elke moeder, stil zoveel van ons leven bestuurt, zonder dat wij ooit beseffen dat er een vrouw aan het werk is’), maakt korte metten met toen nog bestaande menstruatiemythes (bijvoorbeeld dat je niet mag douchen als je ongesteld bent) en zit vol goedbedoelde adviezen over hoe je als vrouw de maandelijkse ongemakken doorstaat (op je postuur letten, zodat al je organen op de juiste plek blijven zitten).

Bierman en Lardee hebben een uitgebreide database van slechte films, reclames, voorlichtingsfilmpjes, liveshows, waarvan ze de leukste (of slechtste) fragmenten in hapklare blokken aan het publiek laten zien, met wat uitleg erbij. ‘Onze belangrijkste hofleveranciers zijn Japanners en Christenen’, zegt Bierman.

De playlist maken ze niet bekend. Het is in ieder geval een jubileumeditie, nadat ze de avond vijf jaar op het LIFF organiseerden. ‘En daar hebben we de hoogtepunten, of dieptepunten, uitgehaald. Mensen die de afgelopen vijf jaar zijn geweest, zullen alles al kennen.’

Door Anoushka Kloosterman

Red Carpet Lounge

18 januari / 21:00/ € 5,-