Nieuws
Studenten eisen steun UvA-college
Het UvA-bestuur moet ‘kleur bekennen’, schrijven protesterende studenten in een open brief aan collegevoorzitter Geert Ten Dam. ‘Óf u laat het bij die paar sympathieke woorden, om vervolgens het bezuinigingsbeleid voort te zetten. Óf u komt op voor de academische gemeenschap’.
donderdag 14 juni 2018

De brief komt van actiegroep Humanities Rally, ook bekend van de bezetting van het Maagdenhuis in 2014, die het dinsdagochtend op Twitter publiceerde. De aanleiding is een uit de hand gelopen protest tegen bezuinigingen in het onderwijs, dat vrijdag hardhandig door de politie werd opgebroken.

De studenten waren van plan te overnachten op het Roeterseiland, een veldje op de UvA-campus. Toen ze daar niet wilden vertrekken, heeft het universiteitsbestuur de politie gebeld om in te grijpen. Die zegt dat dit onder ‘lichte dwang’ gebeurde, maar getuigen zeggen dat het er veel harder aan toe ging. De studenten willen aangifte doen tegen het gebruikte geweld.

Zaterdag, de dag na de protesten, publiceerde de Amsterdamse universiteit een schriftelijke verklaring voor het inzetten van de politie. Het overnachten kon de UvA ‘niet toestaan, vanwege haar verantwoordelijkheid voor de gehele Roeterseilandcampus – zowel binnen als buiten.’

‘Ik baal ontzettend van hoe het gisteren gelopen is. Vooral ook omdat iedereen strijdt voor eenzelfde doel: investeren in onderwijs en onderzoek’, schreef Ten Dam.

De Humanities Rally roept Ten Dam juist op hen te steunen, omdat ze tegen dezelfde bezuinigingen protesteren. ‘We hadden niet verwacht dat er zoveel protest vanuit het College van Bestuur (CvB) zou komen’, staat in de brief. ‘Gezien het feit dat u in een open brief van 5 juni laat weten dat ook u vindt dat het zo niet door kan met de ‘structurele onderfinanciering van het onderwijs’’.

‘Het inschakelen van de politie laat ons dus achter met een verward gevoel. De gebeurtenissen na tien uur ’s avonds waren bruut en de beelden spreken voor zich: honden, pepperspray en knuppels’.

Ze willen dat het bestuur een keuze maakt: ‘Óf u laat het bij die paar sympathieke woorden, om vervolgens het bezuinigingsbeleid verder door te zetten. Wanneer de kwaliteit van het onderwijs blijft kelderen, goede docenten hun banen verliezen, en er voor ons geen vakken meer over zijn om tussen te kiezen, weten we in ieder geval dat die woorden leeg waren. Óf u komt op voor de academische gemeenschap, en u verzet zich tegen het Haagse beleid dat u zo verschrikkelijk zegt te vinden. Wij komen hoe dan ook met meer acties en wij kunnen uw steun goed gebruiken.’

AK