Door Anoushka Kloosterman Op het Universitair Sportcentrum kun je zestien verschillende dansstijlen leren. Het is dan ook gezond: je wordt er blij van, verbrandt een hoop calorieën en met een beetje geluk ontmoet je ook nog eens leuke mensen.

Die voordelen zijn in Leiden best moeilijk in de praktijk te brengen. Want ben je eindelijk over je verlegenheid heen en best bereid om een keer je Zumba-moves in het wild tentoon te spreiden, blijk je nergens heen te kunnen.

Want dansen in Leiden, dat kan niet echt.

Het Leidse uitgaansleven is gek ingericht. Aan de ene kant heb je de studentenverenigingen – daar heb je voor een prikkie best drinkbaar bier, redelijke muziek en ben je omringd door mensen die precies in jouw bubbel passen. De feestjes zijn een grote lokker voor nieuwelingen die in Leiden komen studeren. Als je geen lid bent, is de keuze al een stuk beperkter. Je kan af en toe als intro mee, maar voor de rest ben je overgeleverd aan wat de stad je te bieden heeft.

En dat zijn kroegen. Heel veel kroegen. Café’s, bistro’s, lunchtentjes, talloze restaurants. En er zijn er alleen maar meer bijgekomen. Dat is goed nieuws. De strakgetrokken binnenstad ziet er ook prima uit, maar die opfrisbeurt heeft er wel voor gezorgd dat één ding in de vergetelheid is geraakt: de dansplek. Dus als je klaar bent met dansen in het studentenleven, of nooit bij de verenigingen komt, moet je óf elk weekend maar flink veel eten en drinken, óf uitwijken naar een andere stad.

Dan moet je naar Den Haag, Amsterdam, of Rotterdam. Leiden is een echte kroegenstad, met maar één poppodium, waar vooral concerten worden gehouden, en waar de zaal eigenlijk te groot en sfeerloos is, waardoor de gevestigde Leidse evenementorganisaties er liever geen feesten willen houden.

In Casa, ertegenover, doet niet veel meer, en staat inmiddels al een tijdje op Funda (voor de liefhebber: kopen voor 2 miljoen euro, of huren voor 180 duizend per jaar.)

De organisaties trekken aan de bel: ze willen meer locaties om te dansen. De gemeente is het met ze eens, grotendeels.

Hoe nu verder?

Hier ligt een uitgelezen mogelijkheid voor de universiteit om bij te dragen aan het levensgeluk van de Leidse inwoners en de cultuurontwikkeling van de stad: want de Universiteit Leiden heeft sfeervolle panden genoeg.

Stel eens een feest voor in het KOG, of het Gravensteen. Bij het Lipsius maakt het helemaal niet meer uit, dat gaat toch binnen een paar jaar tegen de vlakte. Tegen een feest bij de Sterrewacht zouden ook weinigen ‘nee’ zeggen. En geen zorgen: de oudste gebouwen zijn gemaakt om volksopstanden en beleggingen te weerstaan. Een feestje of twee overleven ze ook wel.