Studentenleven
Column: Oud. Moe. Uitgeleefd.
donderdag 18 januari 2018

Hoewel de grenzen minder zichtbaar zijn, hebben studentenhuizen ook jaarlagen. De huisjaarlaag, om het zo maar even te noemen, boven mij is vrijwel helemaal weg. Een enkeling zwerft nog ergens rond, maar we weten allemaal dat ze niet lang meer hebben.

Kenmerkend voor de laag voor mij was het gemak waarmee ze op een avond een half kratje bier achterover sloegen. Vroeger was de bierquaestor een titel met aanzien. Nu is het niets meer dan één keer in het kwartaal net genoeg bier bestellen dat je het minimale bedrag voor aan huis leveren haalt en een nieuwe streeplijst ophangen.

De bierquaestor hoeft nooit meer herinneringen te sturen naar mensen om het verschuldigde bedrag over te maken, want hij is eigenlijk de enige die er nog geregeld van drinkt.

We kijken met melancholie terug naar de tijd dat we klachten kregen van DUWO over torenhoge gestapelde kratten op het balkon (onthoud lezers: ze mogen niét boven de balkonrand uitkomen!).

We pinken een traantje weg als we de ingelijste schriftelijke waarschuwing over geluidsoverlast zien. Het enige wat DUWO nu nog doet, is langskomen om te zien of alle twintig huisgenoten nog leven. Want we zijn oud. Moe. Uitgeleefd.

Begrijp het niet verkeerd, we zijn allerminst klaar met het leven. We geven het gewoonweg een andere insteek. Op de televisie zetten we ‘Ten hours crackling logs’ op. Deze zetten we precies hard genoeg dat je soms het knisperen van het hout hoort tussen de nummers van Frank Sinatra, Dean Martin, Ella Fitzgerald en Bing Cosby door.

De hoekbank is bezaaid met fleecedekens, sierkussens en van die dienbladen die speciaal zijn gemaakt om op oneven oppervlakten te liggen. Op de bordeauxkleurige salontafel staat een grote, donkerbruine houten theedoos. Want dat is de nieuwe manier om bovenaan de sociale ladder te raken in huis: de titel van theequaestor zien te bemachtigen. Earl Grey, rooibos, sleepy time of groen: jij hebt het voor het kiezen.

Op het zeldzame moment dat ‘Ten hours cackling logs’ niet opstaat, kijken we (lineair!) naar programma’s op Omroep Max. Heel Holland Bakt, Bed & Breakfast en Nederland in Beweging, want staan zweten in synthetische stofjes op het Universitair Sportcentrum is zéker iets van de vorige jaarlaag.

Gezamenlijk maken we kruiswoordraadsels en cryptogrammen terwijl de pure chocolade rondgaat. En om half elf gaan we onder de wol. Niet te gek, kom nou.

Femke Blommaert studeert taal­­wetenschap