Studentenleven
Het Clubje: ?Je zit wel in een bubbel?
donderdag 28 september 2017

Daniela Dilrosun, (19, verpleegkunde): ‘In eerste instantie dacht ik dat een huis met twintig meisjes alleen maar bitchen zou worden. Maar dat is helemaal niet zo.’

Roza Speksnijder (21, psychologie): ‘Ik ben de jongerejaars nestrix (oudste, red.). In november regel ik hier samen met mijn jaargenootjes het huisdiner. De jongste meisjes worden daarvoor op pad gestuurd om uitnodigingen uit de delen aan alle dates. De opdracht is dat ze in elk huis wat moeten proberen te jatten. Chillen, drinken en jatten in je meest gekke outfit. Zo ontstaat een ludieke ruilhandel tussen huizen.’

Pam van Hooijdoonk (22, rechten en bedrijfswetenschappen): ‘Vroeger was het huis strenger en meer anciënnitair: Er was een duidelijke scheiding tussen ouderejaars en jongerejaars. Als je in de fusie op de bank lag en een ouderejaars kwam binnen, dan moest je op de kruk gaan zitten als er verder geen plek was.’

Lieve van der Zande (23, human resource management): ‘Er hing een gordijntje tussen de oudere- en de jongerejaars.’

Van Hooijdonk: ‘Nu is dat niet meer. Ik heb het huis wel zien veranderen. Wel nog steeds zo leuk, het was gewoon anders toen.’

Nanne Brooimans, (18, rechten): ‘De komende weken moet ik huiseten missen omdat ik aan het clubvormen ben. Ik ben net drie weken klaar met de KMT (Kennismakingstijd, red.), maar het voelt als een half jaar geleden. Al kan ik soms nog steeds niet geloven dat mensen tegen wie ik eerst opkeek gewoon aardig tegen me doen. Ik wist niet waar ik aan begon en nog steeds niet. De meiden hier vertellen wel wat, maar ze houden ook dingen voor zich. Ik moet er zelf achterkomen.’

Dilrosun: ‘Dit jaar bezocht ik ook het KMT-kamp en ik moet wel zeggen dat het veel minder zwaar was dan vorig jaar.’

Van der Zande: ‘Nu kan je dat niet zomaar inschatten, maar Minerva ziet er met de jaren wel strenger op toe dat niemand over de schreef gaat. Je kan geschorst worden als ontgroeningscommissie wanneer je een KMT’er verkeerd aanraakt of scheldt met erge ziektes. Mensen zijn alerter, ook door wat er op Vindicat is gebeurd.’

Speksnijder: ‘Er wordt een briefing gehouden met huisregels waaraan iedereen zich moet houden.’

Van der Zande: ‘Minerva staat voor de huizencultuur, dus Minerva voelt zich ook verantwoordelijk voor wat de huizen doen.’

Speksnijder: ‘Huis is het belangrijkste.’

Dilrosun: ‘Alhoewel dat steeds minder benadrukt wordt. De vereniging wordt steeds groter maar het huizenaanbod niet, dus niet iedereen komt in een Minervahuis terecht. Het is goed dat Minerva zich hierop probeert aan te passen.’

Van der Zande: ‘Ik besef wel in wat voor bubbel ik heb gezeten. Leiden is klein, maar Minerva is nog kleiner. Er gebeurt zoveel in de stad waar je geen weet van hebt. Hierachter op het Pieterskerkhof bijvoorbeeld werd het foodtruckfestival Rrrollend Leiden gehouden. Wij kwamen daar pas twee dagen later achter. Ik heb ook gemerkt hoe je van buiten Minerva een stempel kunt krijgen. Toen ik ging werken een café vertelde ik liever niet dat ik bij Minerva zat. Iemand herkende mij en vroeg zich af waarom ik werkte, “omdat ik het geld toch niet nodig had”.’

Melle Peters