Door Vincent Bongers ‘Ik zing bas in het Leidse studentenkoor Collegium Musicum. Maar in het Nederlands Studenten Kamerkoor (NSK) wordt er het nodige door elkaar gehusseld en zing ik soms ook tenor. Dat is een uitdaging’, zegt Arjo Andringa (23, master natuurkunde). ‘Onze dirigent, Kurt Bikkembergs, is van het type “niet zeiken, maar aanpakken”.’
‘Hij zet heel erg in op eigen verantwoordelijk’, vertelt Maartje Bruinewoud (20, Griekse en Latijnse taal en cultuur, sopraan). ‘Vijf minuten voor het begin van de repetitie moet je klaar zitten met de juiste partituren. En ook niet alleen weten wat je zelf moet zingen, maar goed weten hoe de hele compositie in elkaar zit.’
Andringa: ‘Hij behandelt ons als een professioneel koor, maar we zijn goede amateurs. Je doet soms dingen die je eigenlijk niet kunt. Zo kom je weer een stapje hoger. Lux Aeterna van Ligeti (bekend van de film 2001, A Space Odyssey, red.) is fantastisch mooi, maar echt hondsmoeilijk. Alleen profkoren zingen dat. Om het eeuwige licht uit de titel met klanken over te brengen, structureert Ligeti zanglijnen met wiskundige formules. Dat is enorm lastig om te vertolken. Als het lukt, is het wel schitterend.’
Het programma is heel afwisselend, legt Andringa uit. ‘Er zitten ook heel lichte dingen tussen. Heel leuk is The Typewriter, dat is oorspronkelijk een compositie voor orkest en een, eh.., typmachine. In dit arrangement is het koor en typmachine. Een van de koorleden gaat tikken.’
Borrelen
Er was weinig tijd gehad om de dertien werken in te slijpen. Andringa: ‘We zijn drie keer een weekend samengekomen in Utrecht om de composities te leren kennen. Voor de concerten van start gingen, zijn we een week naar Sint-Michielsgestel in Brabant gegaan. Daar was het elke dag repeteren van tien uur ’s ochtends tot negen uur ’s avonds.’
Bruinewoud: ‘Elke dag heeft dezelfde indeling. Je focus ligt dan helemaal op de muziek. Nadenken over koken hoeft niet, want het eten is geregeld. Maar het is geen sfeer als in een klooster, want daar zijn we te luidruchtig voor.’
‘We vergeten natuurlijk niet om te borrelen’, aldus Andringa. ‘En dan is de nacht soms kort. Het is wel eens voorgekomen dat mensen niet helemaal fris op een repetitie verschenen. Dan zei de dirigent er wel wat van. Maar over het algemeen kunnen we de verantwoordelijkheid goed aan.
Met zingen moet je natuurlijk wel oppassen. Na flink doorhalen gaat je stem kraken als je de hoogte in gaat. Maar de lagen noten pak je wel weer beter. Stappen en bier zorgen ervoor dat de diepe bastonen er lekker uitkomen. We grappen er wel over: “Pak nog een Westmalle, dan haal je morgen die noot wel…”’
Bruinewoud: ‘Je kunt niet elke avond feesten. En meeschreeuwen met luide muziek, zit er ook niet in. Het horrorscenario is natuurlijk je je stem kwijtraakt. Er waren er dit jaar een paar die op het randje zaten.’
Nederlands Studenten Kamerkoor,
Emotioneel Abstract, Hartebrugkerk
Zaterdag 25 februari, €16, studenten
€10, aan de deur € 2 duurder