De in Wassenaar woonachtige 46-jarige K. kreeg in november een taakstraf van zestig uur opgelegd voor het sturen van dreigbrieven aan de inmiddels gepensioneerde universitair hoofddocent Arthur Elias. In een brief zat een strop. Ook werd er bij Elias thuis een steen door de ruit gegooid, wat overigens niet in de tenlastelegging is opgenomen.
Als voorzitter van de examencommissie bij Rechten had Elias een aantal keer te maken met K. De student werd voor een jaar geschorst vanwege tentamenfraude. Ook kreeg hij een negatief bindend studieadvies.
Het vermoeden dat K. de dader kon zijn, rees omdat de bedreigingen vaak kwamen rond belangrijke momenten in de zaken die speelden tussen K. en de universiteit.
Het werd een zaak van de lange adem. In 2014 sprak de rechtbank K. ondanks ‘ernstige verdenkingen tegen de verdachte’ vrij. Het Openbaar Ministerie ging in beroep. Het Gerechtshof gaf in 2015 het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) de opdracht om meer onderzoek naar de brieven en de bijbehorende postzegels te doen. Het NFI vond op twee postzegels een DNA-spoor van K.
Het Hof bevond hem schuldig aan doodsbedreigingen en achtte bewezen dat K. twee van de negen brieven had verstuurd, en legde een werkstraf van zestig uur op.
K. laat het er dus niet bij zitten en gaat in cassatie bij Hoge Raad, de hoogste rechter in het land. Die doet de zaak niet inhoudelijk over, maar kijkt of het Hof het recht goed heeft toegepast en of de uitspraak voldoende is onderbouwd. VB