‘Zeg Jeurt, waarde Jeurt’, zong Guido Marchena (30) een tikkeltje geaffecteerd tot Jort Kelder, bij de aftrap van het afgelopen seizoen van televisieprogramma Hoe heurt het eigenlijk. ‘Zeg ons eens hoe het nu heurt, en waarom en waaraan u zich zo steurt.’
‘Jaren geleden was er een item over baarden, met Kapper Eric, de welbekende Leidse herenkapper’, verklaart Marchena. ‘Via hem kwam de redactie bij mij, en sindsdien doen we wel vaker muziekdingetjes.’ Deze week treedt hij op tijdens de Leidse Blues- & Jazzweek. ‘Guido Marchena Swing Society is de volledige naam. Het is mijn eigen combo. Ik heb een paar musici om me heen verzameld. Gewoon, uit Leiden. Vrij gemakkelijk, want Leiden is best een jazzstad.’ Uit het programma van de Blues- & Jazzweek weet hij dan ook meteen wat Leidse namen aan te bevelen. ‘Bart Wirtz is een heel goede jazzsaxofonist. Pianist Frans Heemskerk is ook leuk. En Martijn van Iterson is misschien wel de beste jazzgitarist ter wereld.’
In Guido Marchena Swing Society neemt hij de zang voor z’n rekening. ‘Jazz is vaak instrumentaal, wat volgens de puristen ook zo hoort. Ons repertoire komt uit het Great American Songbook. Dat is juist gefocust op zang. Het zijn liedjes uit het begin van de twintigste eeuw, die later verjazzd zijn, bekend van Ella Fitzgerald, Frank Sinatra, Dean Martin en recenter Jamie Cullum en Michael Bublé.’
Het begon allemaal met de piano in zijn ouderlijk huis. ‘Mijn broer en zus hadden er weinig interesse in, maar ik vond het altijd al spannend hoe muziekinstrumenten werken. En ik kom uit Prinsenbeek, in Brabant, dus uiteraard speelde ik daar bij de fanfare. Zo hopte ik van instrument naar instrument, met steeds de piano als basis.’
Hij wilde piano studeren aan het conservatorium, maar het liep anders. ‘Op een cruciale leeftijd kreeg ik een polsontsteking. Ik ben toen rechten en literatuurwetenschap gaan studeren in Leiden, in combinatie met een bijzonder gezellige studententijd bij sociëteit Minerva. Op een gegeven moment ben ik dirigent geworden van Sempre Crescendo. Dat zat toen lekker in de lift. Tegenwoordig is het een groot koor en een groot orkest, weer helemaal op oude kracht. Daar ben ik best trots op. En het is nog steeds leuk om te doen.’
Hij dirigeert namelijk nog steeds. Niet alleen bij Sempre Crescendo, ook bij The Bitterballs Bigband. Aan het conservatorium van Amsterdam volgde hij na zijn Leidse studies de dirigentenopleiding. ‘En een bijvak zang. De vocalen kwamen er namelijk bij toen ik met Jan Stroomer Upright Pianos begon.’ Dat is een piano-dueling-band, met twee piano’s en een hoop medleys en verzoekjes. ‘Maar uiteindelijk wilde ik graag zelf zingen, met goede muzikanten. Als dirigent ben je dienstbaar naar je bigband, je koor of je orkest. Ik ben een bariton. Moderne pop is vaak te hoog, en ik vind jazz mooie muziek.’
Guido Marchena Swing Society
De Twee Spieghels, za 21 januari, 16.00 u
Kijk voor meer optredens op http://www.deleidsejazzweek.nl/