De belangenorganisatie stelt dat Nederland weliswaar een ‘hoogwaardig promotieklimaat’ heeft maar om dat in de toekomst te behouden moet er wel het nodige veranderen.

Volgens het PNN zijn promovendi namelijk steeds vaker ‘het kind van de rekening.’ Want de ontwikkelingen die hun ‘weerslag hebben op promovendi stapelen zich op.’ Zo becijferde het netwerk in september dat bij tien procent van de aangeboden promotieplekken er te weinig tijd is voor promovendi om hun proefschrift af te maken. Onderzoekers werken bijvoorbeeld parttime of krijgen een contract voor drie jaar, terwijl er vier jaar staat voor een promotietraject. De ‘dubieuze contracten rukken op,’ aldus het PNN.

Doorn in het oog is het experiment met de promotiestudent, waar Leiden overigens niet aan meedoet. Alleen de Rijksuniversiteit Groningen is enthousiast over het experiment en trekt maar liefst 850 promotiestudenten aan. Volgens het PNN houdt Groningen zich echter niet aan de regels van het ministerie van Onderwijs. De universiteit neemt onverantwoorde financiële risico’s en stelt langer promotiestudenten aan dan in het experiment is toegestaan, stelt het netwerk.

Los daarvan vindt het PNN dat promovendi geen studenten maar medewerkers zijn. Het experiment moet dan ook worden gestaakt, aldus de organisatie.

Maar er zijn nog meer concrete maatregelen die getroffen moeten worden: promovendi geven niet meer dan 20 procent van hun contractduur onderwijs en tijden de eerste drie maanden van hun dienstverband staan ze zelfs helemaal niet voor de collegebanken. En PhD’ers die doceren moeten goed voorbereid en begeleid worden. Het onderwijs mag geen ‘corvee’ zijn. Promovendi zijn er niet om gaten in het docentschema op te vullen. Het onderwijs moet een aanvulling zijn op het onderzoek.

Verder wil het PNN dat promovendi zich beter kunnen voorbereiden op de arbeidsmarkt. Stel promovendi dan ook in staat om betaald drie tot zes maanden buiten de universiteit praktische werkervaring op te doen, is het idee. VB