Lydia Stavraki (22, psychologie, zangeres, rechtsonder): ‘Wij zijn The Pasatempos. Een groep Griekse vrienden, in Leiden, die van muziek houden. Daarom zijn we een band begonnen.’
Irene Vikatou (32, afgestudeerd als archeoloog, nu pedagogisch medewerker, pianist, middelste boven): ‘We maken rebetika.’
Stavraki: ‘Dat is de Griekse blues. De liedjes gaan dan ook over liefde, gokken en pijn, maar ergens ver weg zijn is ook een belangrijk thema. Rebetika gaat over gevoelens van heimwee en nostalgie.’
Vikatou: ‘Die nostalgie delen we natuurlijk ook in het echt.’
Stavraki: ‘Ik zong wel eens in een Grieks restaurant in Leiden, begeleid op gitaar door een andere Griekse jongen. Dat was niet zo’n succes. Vooral omdat hij eigenlijk een drummer was. Toen ze hem vroegen, verwarden ze hem met z’n broer, die wel gitarist was. Hoe dan ook, door die optredens kwam ik uiteindelijk in contact met Irene.’
Vikatou: ‘Ik kende Natasa Panidou, onze andere zangeres, van ISN Leiden (International Student Network, red.). We organiseerden er samen een Griekse thema-activiteit.’
Manolis Fragkiadakis (28, master media & technology net afgerond, gitarist, linksboven): ‘We kennen elkaar allemaal via via. Grieken komen elkaar gemakkelijk tegen. Zo groot is Leiden niet. En als ik ergens Grieks hoor, dan zeg ik meteen: “Hey!”’
Vikatou: ‘We hebben de band begin 2015 opgericht. Ons eerste concert, in de Vrijplaats, was vorig jaar in september. Daarna volgden optredens bij Leidse Lente, BplusC, het Cultural Festival van ISN…’
Stavraki: ‘En bij de Leiden International Short Film Experience.’
Fragkiadakis: ‘En in QBus.’
Vikatou: ‘Deze zaterdag spelen we in Muziekcentrum Leiden Noord. En op 12 november geven Manolis en onze bouzoukispeler Charis Laurijsen een rebetika-workshop in Sijthoff. En we hebben nóg een bouzoukispeler: Yorgos Rousakis.’
Fragkiadakis: ‘De bouzouki is zo’n beetje het belangrijkste instrument in rebetika-muziek.’
Vikatou: ‘Daarop klinkt de melodie.’
Stavraki: ‘Je kent het geluid waarschijnlijk wel, van de Sirtaki.’
Vikatou: ‘Pasatempos is de naam van zaadjes, waar Grieken graag op kauwen. Als we naar de bioscoop gaan, of ergens buiten op een bankje zitten te staren in de verte, of naar de zee.’
Stavraki: ‘Net als zonnebloempitten.’
Vikatou: ‘De naam komt van het Franse passer les temps. En het is ook de titel van een bekend rebetika-lied van Manolis Chiotis.’
Fragkiadakis: ‘Dat willen we zaterdag ook laten horen.’
Vikatou: ‘Tot nu toe spelen we geen eigen nummers, alleen covers.’
Stavraki: ‘Het zijn heel oude liedjes, soms zelfs uit de jaren twintig.’
Vikatou: ‘Toch zijn ze nog een belangrijk onderdeel van de Griekse cultuur. Het is onmogelijk om uit te gaan, en geen rebetika te horen.’
Stavraki: ‘Niet alleen in cafés, ook in Griekse restaurants staan vaak bands. Wij combineren muziek graag met eten en drinken.’
Vikatou: ‘En ook met dansen, uiteindelijk.’
Stavraki: ‘Je hoort rebetika ook steeds vaker terug in moderne remixen.’
Fragkiadakis: ‘Wij spelen vooral traditionele versies, maar soms ook met moderne elementen. Upbeat, waar nodig.’
Stavraki: ‘Of juist jazzy.’
Vikatou: ‘Natasa is inmiddels terug naar Griekenland. De rest van ons heeft voorlopig geen plannen om te vertrekken, dus zolang we er lol in hebben, blijven we samen muziek maken.’
Door Marleen van Wesel
The Pasatempos, Muziekcentrum Leiden Noord
Zaterdag 8 oktober, 20.00, gratis