Studentenleven
Kamervragen: 'De hospita verzamelt enge clowns'
woensdag 14 september 2016
Ik heb ook een spookdeur, die steeds weer open piept. © Taco van der Eb

Waar: Oude Herengracht

Aantal bewoners: 4

Grootte: bijna 21m2

Huur: € 385

Woon je hier al lang?

‘Nu bijna een jaar. Daarvoor woonde ik nog bij mijn ouders, in Alphen aan den Rijn. Dat is vlakbij, maar inmiddels waren al mijn activiteiten in Leiden. Ik was er gewoon aan toe. Ik heb wel gehospiteerd, maar huizen met hospiteeravonden zijn vaak actiever. Daar had ik niet zo’n zin in. Ik wilde juist naar Leiden, omdat ik hier al veel te doen had.

‘Deze kamer kwam uiteindelijk op de Facebookpagina van Catena voorbij. Het is geen heel sociaal huis, maar voor mij is dat prima.

‘Mijn ouders zijn lieve en gezellige mensen, maar ze willen wel elke avond samen eten. Als ik hier geen zin heb in wat dan ook, zit ik gewoon te chillen op mijn kamer. Ik hoef niet constant thee te drinken met iemand.’

Waar komen je meubels vandaan?

‘Eenmaal op kamers wilde ik graag een tweepersoonsbed, het komt gewoon van Ikea. De leunstoel is van mijn ouders, die gaat al heel lang mee. Het was nog best een avontuur om die de trappen op te krijgen.

‘De kledingkast stond er al. En mijn vliegstoel, zoals ik hem noem, heb ik voor mijn verjaardag gekregen. Officieel heet zo’n ding hangstoel, denk ik. Mijn kleine dingen komen van de kringloop of van gekkere plekken.

‘Een vriendin heeft bloempotjes met vetplantjes voor me gemaakt, in de vorm van Pokémon. Als je Pokémon een beetje kent, weet je dat ze goed gelukt zijn.’

Wat is er fijn aan dit huis?

‘Ik vind het een mooie, sfeervolle kamer, onder dat schuine dak. Maar het allerfijnst is dat het centrum van Leiden zo dichtbij is. Het is vrij ruim, we leven niet constant op elkaars lip. Ik heb meidenhuizen gezien waar ze met z’n achten zo’n klein keukentje delen. Ik deel hem alleen met mijn buurmeisje. Zij is niet zo’n keukenprinses. Ze gebruikt alleen de magnetron. Ik dacht altijd dat ik een hekel had aan koken, maar nu ik een keuken haast voor mezelf heb, doe ik het heel graag. Ik heb ook veel keukenspullen voor mijn verjaardag gevraagd.’

Zijn er ook mindere kanten?

‘Het is best een oude, brakke zooi. Op de benedenverdieping staat een verzameling heel enge clowns, van de hospita. Dat is een heel oude vrouw, die hier denk ik tweehonderd jaar geleden met haar man is komen wonen. Hij leeft niet meer, en zij woont tegenwoordig op een woonboot. Soms komt ze even kijken hoe het gaat.

‘In de zomer wordt het hier superwarm en ’s winters onwijs koud. Met lekker weer zit ik dan ook meestal buiten, op een vlonder voor de deur, of in het park. En als het stormt, dan voel je het hele huis schudden en kraken. Ik heb ook een spookdeur, die steeds weer open piept.

‘Dat heeft allemaal z’n charme. Wat wel echt vervelend is, is dat de bel kapot is. Gisteravond heb ik een uur op een pizza zitten wachten. Blijkbaar gaan ze eerst langs alle andere klanten, als er niemand open doet, voor ze je bellen. En ik had honger!’

Door Marleen van Wesel