‘We besturen toch eigenlijk best een mooie stad.’

‘Ja, maar zíét iedereen dat ook?’

‘Prachtige monumenten. Een prestigieuze universiteit…’

‘Wat ik nou weer hoorde…’

‘Wat?’

‘Een neef van me doet daar onderzoek naar fruitvliegjes.’

‘Naar wat?’

‘Dat geloof je toch niet? Zoveel beesten op deze aardbol, en dan ga je voor frúítvliegjes.’

‘Neem dan een leeuw ofzo.’

‘Of een olifant. Iets nuttigs!’

‘Toch moeten we daar eigenlijk iets mee doen.’

‘Waarmee? Fruitvliegjes?’

‘Met die monumenten. En de universiteit. Ze mogen wel wat zichtbaarder worden.’

‘We kunnen het licht aan doen.’

‘Hoe bedoel je?’

‘Lampies d’rop. Zoals bij het stadhuis, de stadspoorten en de schouwburg. Ziet er toch goed uit, van die ingegraven schijnwerpertjes.’

‘Op het Academiegebouw. Best een leuk pandje.’

‘En de Sterrewacht. Die mensen zitten daar maar in het donker. In zo’n mooi gebouw! Dat snap je toch niet?’

‘Wacht effe. Ik denk dat ik ‘m heb. “Lumineus Leiden”. Of: “Monumenten voor het voetlicht”. Nee, nee, nee, ik weet het al: “VerLeiden met Licht”.’

‘Ver-Leiden. Ik snap hem hoor. Scherp!’

‘Daar maken we gewoon even een tonnetje voor vrij, toch? Kan de universiteit de rest bijleggen.’

‘Serieus? Ik dacht dat we 200.000 euro moesten bezuinigen? Ons plan om te besparen op de zaterdagbalies van het gemeentehuis gaat namelijk ook weer niet door. Zeikerds.’

‘Relax. Gooien we er gewoon wat lui uit.’

‘En qua duurzaamheid? Vorige week hebben we tijdens Earth Hour juist alle lampen uitgedaan en de stad opgeroepen hetzelfde te doen?’

‘Nu klinkt je als de Partij voor de Dieren, vriend. Tegen de tijd dat die schijnwerpers er staan zijn de mensen dat duistere uurtje toch allang weer vergeten. Maak je geen zorgen. Eventueel halen we gewoon weer de grote kerstboom van de markt.’

(…)

‘De universiteit belde.’

‘Ze wilden niet meebetalen? Schrapers!’

‘Om naar sterren te kijken moet het donker zijn, zeggen ze.’