Aanstaande dinsdag is het voor de 105e keer Internationale Vrouwendag. De Verenigde Naties hebben dit jaar het thema ‘Planet 50-50 by 2030: Step It Up for Gender Equality’ gekoppeld aan deze heugelijke dag.
Zouden we in 2030 écht een ‘Planet 50-50’ hebben? Er is een lange weg te gaan voor het zover is, dat is duidelijk. In ons eigen land hadden we vorig jaar het wettelijke streefcijfer van 30 procent vrouwen in de Nederlandse bedrijfstop moeten halen, maar de teller is blijven steken op een schamele 10 procent. Op de universiteit is het niet veel beter gesteld. Met ons lage percentage vrouwelijke hoogleraren bungelt Nederland onderaan het Europese lijstje.
Initiatieven zijn er genoeg. Bijna dagelijks kan je als vrouw een evenement bijwonen dat geheel in het teken staat van De Vrouw en haar kwaliteiten: van multiculturele viering van de Vrouwendag inclusief ‘kleurrijke belevingsroute’ in Leiden tot een driedaagse workshop ‘Next Generation Future Women’ van consultancybureau McKinsey in Parijs. Van de ‘Vrouw & Talent 2016’-dag van accountantskantoor PwC om ‘jouw female power een boost te geven’ tot een workshop ‘Innerlijk leiderschap voor vrouwen’ van Purple Horse Coaching, waar ze ‘met behulp van paarden, die geen oordeel hebben, (...) jouw talenten tot leven gaan brengen.’ Je zou amper meer aan werken toekomen, en zo komt die top natuurlijk nooit in zicht.
Zouden dit soort evenementen echt bijdragen aan meer diversiteit op de werkvloer? Aan meer vrouwen aan de top? Volgens mij zijn vrouwen zich best bewust van hun al dan niet aanwezige wiskundeknobbel, kaart-lees-vaardigheden en leiderschapskwaliteiten. Het zijn juist mannen die het glazen plafond hebben gebouwd - daarvoor ontbreekt het ons vrouwen aan technisch inzicht, of niet soms? Het zijn mannen die hun old-boys network in stand houden, want het is wel zo makkelijk om steeds dezelfde vertrouwde gezichten om je heen te hebben. Het zijn mannen met slappe ego’s die zich gekrenkt voelen als hun vrouw meer verdient dan zij.
Mijn voorstel is daarom dat mannen de komende tijd verplicht evenementen gaan bezoeken die nu worden georganiseerd om meer vrouwen aan de top te krijgen. Zo hoppen ze van NWO-dag Pump Your Career, waar de talenten van vrouwen in de wetenschap centraal staan, naar een TEDxWomen bijeenkomst waar ze zullen luisteren naar de unieke manieren waarop vrouwen bijdragen aan het vormgeven van onze toekomst. De speeddate-sessies die nu regelmatig door expertisebureau VHTO worden georganiseerd om meisjes op de middelbare school in contact te brengen met vrouwen die in de techniek werken, worden vanaf nu alleen door jongens bijgewoond.
En terwijl de mannen overladen worden met het belang van meer vrouwen aan de top en meer gelijkheid in de samenleving, nemen wij stilletjes hun plekken over. Niet allemaal natuurlijk, maar de helft ongeveer. We vervangen een deel van de topbestuurders en topcommissarissen. We trekken het wettelijke zwangersverlof gelijk, zodat het krijgen van een kind net zo veel effect kan hebben op de carrière van een man als op die van een vrouw. We gummen het verschil in salaris weg, zodat we evenveel verdienen voor hetzelfde werk. Als symbolische daad wisselen we in de senaatskamer van het Leidse Academiegebouw een aantal professorenportretten om voor wat vrouwelijke varianten.
En aan het eind van de dag, als vrouw-georiënteerde bijeenkomsten zijn afgelopen en de mannen weer tevoorschijn komen, hun gedachten vol over female power en het belang van diversiteit, weten ze eigenlijk niet beter dan dat wij altijd al op die posities zaten.
Laura Kervezee promoveert bij het Leids Universitair Medisch Centrum