Studentenleven
Column: 'And beyond!'
woensdag 2 maart 2016

Je kan er natuurlijk donder op zeggen: als je universiteitsleus een Toy Storyaanse inslag heeft, duurt het niet lang voordat er iemand publiekelijk gaten in gaat schieten. Dus Groningen, gefeliciteerd met de meest tenenkrommende slogan (‘Born leaders reach for infinity’) en op naar poging twee.

UvA, jullie ook bedankt voor ‘We are U’. De ontruiming van het Maagdenhuis toont inderdaad aan dat jullie ons zijn, en dat UvA-mensen competente rebellen zijn, met het lef om door te vragen en dogma’s ter discussie te stellen. Heeft trouwens niemand jullie ooit verteld dat het vervangen van you door u alleen in sms’jes en whatsappjes een beetje acceptabel is?

Beide universiteiten; bedankt voor het weghouden van Leiden van de eerste plaats, hoewel wat mij betreft ‘Excelleren in vrijheid’ ver bovenaan had mogen staan. Ja, het universiteitsmotto Libertatis Praesidium ligt ten grondslag aan deze reclameleus, maar de universiteit is eerder een bolwerk van vastgeroeste bureaucratie dan van vrijheid.

Stel dat je onverwachts een stageplek aangeboden krijgt en per direct mag beginnen? Als je zonder een door de examencommissie goedgekeurd stageplan aan de slag gaat, word je genadeloos teruggefloten en kan je zwaaien naar je studiepunten. Mocht je dat stageplan wel binnen een handomdraai in elkaar gezet hebben, dan is het nog zaak om dat documentje door zowel de stagecoördinator, je stagedocent als je stagebegeleider te laten ondertekenen voordat de examencommissie het ook maar een blik waardig gunt. Succes als dat op de korte termijn moet, en je stagebegeleider ergens in de polder zit.

Van vrijheid is ook niet veel te merken als het gaat om de keuze van een stageplaats. Bekende werkgevers en instituten worden zonder veel commentaar goedgekeurd, maar als je stageplek nog niet zoveel naamsbekendheid heeft, worden alle details flink door de mangel gehaald.

Onze universiteit laat de student ook weinig keus bij het kiezen van een stagerichting. Een geschiedenisstudent heeft natuurlijk niets te zoeken op de salesafdeling van de Intertoys, maar de bemoeizucht van de opleiding gaat verder: studenten moeten het liefst zo strak mogelijk binnen de lijntjes van de opleiding kleuren.

En ook aan uitloop heeft de uni een broertje dood. De universiteit ziet liever niet dat jij je master met een half jaartje oprekt. Die scriptie schrijf je maar lekker tussen de bedrijven en tentamens door. Jij wordt er misschien niet op aangesproken, maar in de tussentijd worden je docenten op het matje geroepen en krijgen zij wel op hun flikker. Alsof zij verantwoordelijk voor jouw acties zijn.

En dat noemen ze dan het stimuleren van ieders talenten. In vrijheid, uiteraard.

Door Esha Metiary