Morgen ga ik beginnen aan mijn scriptie.

Dat heb ik eerder gezegd, maar toen had ik eigenlijk wel kunnen weten dat ik niet de dag daarop zou beginnen. Ik had namelijk net een nieuw huis dus ik moest de spullen inpakken in mijn oude huis, de muren verven in mijn nieuwe huis, een vloer leggen, een kast bouwen, een tafel maken, naar de Ikea voor keukengerei, mijn spullen naar het nieuwe huis verhuizen, een bank ophalen die ik op Marktplaats had gekocht, touw en blok lenen omdat de bank niet door de deur naar binnen paste, de bank met vier vrienden door het raam naar binnen tillen op vier hoog, alles uitpakken, schoonmaken, een housewarming geven, de rommel van de housewarming opruimen en toen ik dat gedaan had was ik uitgeput en moest ik even bijkomen.

Daarna kon ik nog steeds niet beginnen, want ik moest nog twee vakken halen. En telkens als ik iets aan mijn scriptie wilde doen, moest ik naar college, koffie drinken, artikelen lezen, een presentatie houden, een paper schrijven, op excursie naar Düsseldorf en Bonn, een recensie schrijven en toen nog een paper herschrijven.

En ondertussen moest ik nog twee dagen per week in de keuken werken, af en toe een column schrijven, trainen voor een hardloopwedstrijd, de hardloopwedstrijd lopen, en aangezien ik nu toch al aan het lopen was, schreef ik me in voor een halve marathon, dus moest er nog meer worden getraind. Mijn vriendin wilde me nog af en toe zien en mijn ouders klaagden dat ze al bijna vergeten waren hoe ik eruit zag, net toen ik écht aan mijn scriptie wilde beginnen, dus toen ben ik maar even langs gegaan.

Inmiddels was het alweer bijna kerst, dus moest ik cadeautjes kopen; voor mijn broertje een boek dat alleen in Groningen te krijgen was, voor mijn moeder een boek waarvoor ik vier boekwinkels af moest en dat ze uiteindelijk al bij de bieb geleend en dus gelezen bleek te hebben. Gelukkig wilde mijn vader een thermoskan, die ze gewoon in de eerste outdoor-winkel die ik binnenstapte bleken te hebben.

Met kerst moest er drie dagen lang gekookt, gegeten en veel gedronken worden. Omdat ik daarna nog veel vermoeider was dan na het verhuizen ben ik met oud en nieuw naar Terschelling gezeild met een groep vrienden, wat alles bij elkaar ook weer vijf dagen duurde, zo heen en weer.

Begin januari waren dan eindelijk mijn vakken afgelopen, de papers geschreven, herschreven, ingeleverd en nagekeken. Mijn huis is schoon, ik heb voor een maand boodschappen gedaan en bij de Hema tien pennen gekocht, twee kladblokken, een vulpotlood, een gum en een nietmachine met voldoende nietjes om een strook papier aan elkaar te nieten die de hele aarde kan omvatten.

Dus morgen ga ik eindelijk beginnen met mijn scriptie. Morgen echt.

Door Tim Meijer