‘Waar zitten je tepels?’, vraagt een meisje bij de bar. In haar ene hand houdt ze een penseel vast, in de andere een bakje fluorescerende verf. ‘Hierzo’, antwoordt de jongen tegenover haar, en wijst op de zijkanten van zijn borstkas. Zijn wit oplichtende shirt is al helemaal ondergekliederd in roze, paars en geel. Nu komen er twee oranje stipjes bij.
Niet alleen de feestgangers zijn versierd. Ook de muren van Odessa zijn uitgedost in neontinten. In dit café komt de Dinsdagavondclub elke week samen om te eten, te borrelen en eens in de maand te feesten. Met 2014 als oprichtingsjaar is het Leidens jongste studentenvereniging. De club trekt veel nieuwe leden: vorige El Cid kwamen er 230 eerstejaars bij, dit jaar 160.
Daan Ekelschot (19, verpleegkunde) is een van hen. ‘Ik wilde eerst lid worden bij Quintus. Het leek me wel lijp, zo’n pakje aan en dan flink zuipen. Maar toen hoorde ik verhalen over al die fucking regels daar. Hier hoeft dat niet en kan ik heel erg mezelf zijn.’
Samen met vijf anderen maakt hij deel uit van de KookClub, één van de veertien subclubs van de vereniging. Het aanbod van clubs loopt sterk uiteen: er is een BierClub waarbij de leden bier gaan brouwen, maar ook een Dans-, Reis- en TheaterClub behoren tot de mogelijkheden. Voorzitter Emma Ruijgers: ‘Dat maakt de Dinsdagavondclub zo leuk: het is heel divers en de leden hebben veel vrijheid. We hebben nul hiërarchie en eigen initiatief wordt erg aangemoedigd. Als iemand zelf een subclub wil beginnen kan dat gewoon.’ Ruijgers is tijdens haar El Cid in 2014 lid geworden. ‘De vereniging bestond toen net een week, maar ik werd er gelijk verliefd op. De diversiteit is prachtig en iedereen kan zijn wie hij of zij is.’
Die vrijheid sprak ook Dirk-Jan Remmerswaal (20, informatica) aan. ‘Ik ben in een impuls lid geworden. Ik dacht nog aan Augustinus, maar ik ben afgeknapt op de mores. Hier kan ik gewoon doen wat ik wil, wanneer ik het wil.’
Doen waar je zin in hebt en jezelf zijn, dat kan toch ook bij Catena? Remmerswaal: ‘Misschien zijn ze daar weer iets te veel zichzelf.’ Hij lacht. ‘Ik kende ze eigenlijk niet zo goed. En ik heb toch liever één vaste borrelavond in de week. Doordat het alleen op dinsdag is leer je snel mensen kennen.’
Penningmeester Laurens Verhagen (22, fiscaal recht) beaamt dat. ‘Er is veel verbondenheid tussen de leden. Ik denk ook dat dat de Dinsdagavondclub zo bijzonder maakt: het is echt een gezelligheidsvereniging, maar je bent tot niets verplicht.’
Rond twaalven staan de eerste feestgangers op de dansvloer. Op Promiscuous van Nelly Furtado wordt er met heupen gedraaid en met armen gezwaaid. Een paar leden gooien met neonkleurige ballonnen.
Ekelschot zit dan nog in het rokershok. ‘Ik moet morgen om kwart voor zeven op voor mijn stage. Maar ja, dat zie ik dan wel weer. Eerst nog een bier. En feesten natuurlijk.’