Geesteswetenschappen lanceerde afgelopen zomer een plan om de hoge werkdruk op de faculteit aan te pakken. ‘De eerste stap is grondig onderzoeken waar de werkdruk wordt ervaren en op welke manier’, stond in de uitnodiging voor de klankbordsessie.
‘Het zaaltje, bedoeld voor een man of 25, zat stampvol. We werden opgewacht door twee dames van het externe bureau Effectory, voor medewerkersonderzoek. Ze hadden er zin in. Er stond een PowerPoint-presentatie klaar en ze hadden voor ogen om op alle niveaus te inventariseren waar de pijn zit’, vertelt een medewerker van de wetenschappelijke staf. ‘Al snel liep bijna iedereen weg. We hadden allemaal al vaker enquêtes ingevuld en de resultaten van de personeelsmonitor waren duidelijk negatief. We wilden ons helemaal niet opnieuw laten inventariseren, we wilden dat er nú iets zou gebeuren.’ Hij wil liever niet met zijn naam in de krant. Andere aanwezigen verwijzen door naar elkaar of naar het faculteitsbestuur.
‘Er is al veel materiaal’, beaamt Menno Tuurenhout, sinds 1 augustus portefeuillehouder bedrijfsvoering van het faculteitsbestuur. ‘Wie goed is in het naar voren brengen van problemen, die horen we wel. Maar we wilden ook verhalen uit de luwte horen.’ Behalve de klankbordsessies was er nog een survey gepland, om een ‘foto’ te krijgen van de pijnpunten.
Ook bij het ondersteunend personeel is de werkdruk hoog, zegt faculteitsraadsvoorzitter Jan Sleutels, die overigens niet bij de bijeenkomsten was wegens nog een aantal andere werkverplichtingen op hetzelfde tijdstip. ‘Een typisch voorbeeld van werkdruk.’
Wel vroeg hij al meermaals aandacht voor het onderwerp in de raadsvergaderingen, waar het plan afgelopen zomer al kritisch besproken werd. Sleutels: ‘De onderwijsadministratie kampt met onderbezetting en achterstand. Daardoor gaan dingen fout. Cijfers worden bijvoorbeeld niet altijd goed ingevoerd.’
‘Ook de studiecoördinatoren en –adviseurs hebben een extreem hoge werkdruk. Zo erg, dat er mensen ziek worden en uitvallen. Daarvoor hoeft geen “foto” gemaakt te worden. Daar moeten nú al maatregelen genomen worden’, zegt Sleutels.
Zulke problemen zijn ook slopend voor het wetenschappelijk personeel, zegt de medewerker die de sessie bijwoonde. Een voorbeeld dat ter sprake kwam, nadat de meesten al waren weggelopen: ‘Studenten kwamen er in september zelf mee dat het in uSis niet mogelijk was om je voor een bepaald tentamen in december in te schrijven. Docenten kunnen niet in uSis. De studieadviseur zat al overwerkt thuis. Bleef over: de studentenadministratie. Die zouden eraan werken, maar na meerdere herinneringen kwam er geen reactie meer. Daar houdt de docent een rotgevoel aan over, omdat studenten die iets op tijd melden, niet geholpen kunnen worden.’
‘Er bleek geen behoefte te zijn aan een survey, maar juist aan concrete actie’, constateert Tuurenhout. ‘Die survey skippen we.’ Er komen op korte termijn meedenksessies voor medewerkers om met het faculteitsbestuur te spreken over concrete plannen.
‘Het hele probleem is niet binnen een paar maanden opgelost’, waarschuwt Tuurenhout. ‘Maar het bestuur zet wel in op een aantal quick wins.’ Sabbaticals aanbieden met ruimte voor onderzoeksaanvragen of een extra studiecoördinator noemt hij als mogelijkheden.
Breid de ondersteuning uit, suggereert Sleutels. ‘De dienst Onderwijs- en Studentzaken heeft de afgelopen twee maanden al een herberekening gemaakt van het benodigde aantal fte’s voor alle taken.’ Sleutels heeft er vertrouwen in dat het bestuur er nu bovenop zit. ‘Maar het is jammer dat het al zolang heeft moeten duren.’