Studentenleven
Dronken nachten in Nashville
Marleen van Wesel
woensdag 28 oktober 2015
Na het laatste optreden is onze oude Volvo van zevenhonderd euro ingestort © Renée Rooijmans

‘Hoe heet dit nummer eigenlijk?’ vraagt geschiedenisstudent Pieter van Winsen (toetsen en banjo) nog, terwijl de instrumenten worden gestemd in de repetitieruimte van indiefolkband Matt Winson. Matthijs Steur (zang en gitaar) pakt zijn kladblok er nog even bij. ‘De tekst heb ik pas vanmiddag geschreven, zo nieuw is het.’

Na een melancholisch aangezet begin, ontpopt zich een vrolijk gitaarliedje, met als werktitel: ‘Why?’ Vrijdagavond is het te horen in Gebr. de Nobel, waar Matt Winson met de Amerikaanse folktronicaband Howard optreedt.

‘Pieter en ik leerden elkaar kennen op een studentenfeest aan de Rijn en Schiekade’, vertelt Matthijs. Pieter: ‘Kort daarna vertrokken we met een banjo en een gitaar naar de Verenigde Staten om ruim twee maanden rond te reizen.’ Sommige nummers van hun EP Glowing Eyes ontstonden daar. Matthijs: ‘“All This Time” gaat bijvoorbeeld over een dronken nacht in Nashville.’

Terug in Nederland was hij vooral druk met zijn scriptie voor culturele antropologie. ‘Maar het leek ons toch wel leuk als de band wat meer werd’, zegt Pieter. Zijn broer, drummer Thomas van Winsen, werd erbij betrokken en het trio schreef zich in voor de Grote Prijs van de Bollenstreek.

Thomas: ‘We repeteerden op mijn studentenkamer, op een plastic zak als snaredrum. Op het podium van de kwartfinale ontstond ineens een bepaald geluid. Ondanks onze dramatische voorbereiding, wonnen we.’ En zo stonden ze in december 2014 in de finale, in Gebr. de Nobel. Daarvoor werd trompettist Magnus Baugis erbij gehaald.

Die finale wonnen ze niet, maar ze wekten wel de interesse van een van de juryleden, werkzaam bij Wisseloord Studios. ‘Michael Jackson en The Rolling Stones hebben daar ook opnames gemaakt’, vertelt Pieter. Thomas: ‘Hij gaf ons zijn kaartje. Als we wat demo’s hadden, moesten we maar mailen. We zijn als een gek aan de slag gegaan met onze EP.’

Die presenteerde de band afgelopen zomer, in Gebr. de Nobel. Glowing Eyes was sindsdien te horen op de Luisterpaal van 3voor12, 3FM en Radio 1. ‘We hebben zelfs een buitenlandse toer in elkaar gestoken’, vertelt Matthijs. ‘Door de Baltische staten. Magnus komt namelijk uit Letland. Met z’n vieren in een oude Volvo, die we voor zevenhonderd euro hadden gekocht. De dag na ons laatste optreden stortte de auto in. We waren toen bij Hamburg, en met een motor die telkens oververhit raakte, hebben we er twaalf uur over gedaan om thuis te komen’, vertelt Thomas.

Magnus komt van het conservatorium, de rest studeert of studeerde aan de Universiteit Leiden. Magnus: ‘Ik probeer er echt mijn geld mee te verdienen, dus ik speel nog in allerlei andere bandjes. Ska, hiphop, van alles.’ Hij wijst om zich heen: ‘Hier wordt vooral gedroomd.’

De plastic zak in de studentenkamer heeft wel plaatsgemaakt voor deze repetitieruimte in Leiden, waar ze twee keer per week vier uur doorbrengen. Nu is het nog even rustig, maar vanaf januari staan er zo’n zes optredens per maand gepland. In september 2016 moet er een album verschijnen, opgenomen in Wisseloord. ‘We hebben een heel andere mindset nu’, zegt Thomas. ‘Uiteindelijk willen we ervan kunnen leven’, zegt Pieter. ‘Een uurtje oefenen vlak voor een optreden wil je dan niet meer.’

Peel Slowly And See presents:

Howard & Matt Winson

Gebr. de Nobel, vrijdag 30 oktober, 19.00, €12