Studentenleven
Iets met muggen en olifanten
woensdag 5 november 2014

In veel agenda’s is de 24e van de maand met een hartje omlijnd en kan om twaalf uur ‘s middags de aangehaalde buikriem met een opgeluchte zucht afgedaan worden. Noodlelunches worden tijdelijk omgeruild voor schranspartijen bij de ShabuShabu en dat kekke paar sneakers zal eindelijk aan je voeten schitteren. Voor eventjes hoeft die bankrekening niet meer in de gaten gehouden te worden; het gratis geld is er!

Jij en ik zijn een uitstervend ras; dat exorbitante bedrag waar je bekant een hartaanval van krijgt op de DUO-website wordt na het behalen van je papiertje kwijtgescholden (lening niet inbegrepen) maar de scholieren die in mei volgend jaar hun diploma halen zullen zich niet langer mogen laven aan de tiet van de overheid.

Dat het nu toch echt gedaan is met het gratis geld doet aankomend studerend Nederland al een aantal jaar op haar achterste poten staan. En daarom maakt Den Haag zich op voor de demonstratie van volgende week vrijdag, waar scholieren en belangenorganisaties zich zullen uitspreken tegen deze duivelse tirannie.

Zij die reeds uit het potje van de DUO mogen snoepen zijn allang blij dat de overheid met haar tengels van de studenten-OV-kaart afblijft, maar er zijn ook veel huidige studenten die fel tegen het leenstelsel zijn. Op de vraag of ze zich de 14e bij de demonstratie zullen voegen, zwijgen zij echter veelzeggend. Dat mag, dat is goed. Want zij die het leenstelsel niet willen zijn lui en/of ideologisch. Het ontbreekt velen gewoon aan relativeringsvermogen; iets met een mug en een olifant. Hier nog even op een rijtje waarom solidair opstellen niet verplicht is en waarom je je daar ook niet schuldig over hoeft te voelen.

Het archaïsche argument dat studeren nu weer voor de kindjes met rijke papa’s en mama’s wordt, voert helaas nog steeds de boventoon in het rijtje knullige argumenten van de organisatie van de manifestatie van volgende week. Bullshit en veel te kort door de bocht.

De aanvullende beurs blijft voor minder kapitaalkrachtigen gewoon bestaan. Natuurlijk: geld lenen kost geld, en het idee om tot je pensioen vast te zitten aan een afbetaling is niet prettig, maar voor niks komt de zon op. Bovendien hoef je pas te gaan dokken als je boven het minimum loon verdient, en vervolgens naar draagkracht. Als je het dan alsnog niet op kan brengen zal die schuld als sneeuw voor de zon verdwijnen. Daar gaan we echter niet van uit, ondanks dat de arbeidsmarkt er niet al te florissant uitziet. Zoals Leo Prick in zijn column in de NRC van 25 oktober al fijntjes uiteenzet, afhankelijk van hoe bont je het maakt zal je maandelijkse aflossing ergens tussen de 36 en 102 euro per maand liggen. Dat het leenstelsel zal zorgen voor een enorme last op de schouders valt dus te overzien.

Helaas is het menseigen, ik zou bijna Nederlanderseigen zeggen, om meteen te gaan steigeren als er gemorreld wordt aan bestaande rechten en tradities. ‘Maar we worden tekort gedaan! Ze zitten verdomme aan het gratis geld! We hebben daar recht op!’ Studenten zijn niet langer leerplichtig en dat maakt studeren dus een keuze. Studeren met leenstelsel of basisbeurs; het blijft een investering in jezelf. In feite staat de komende lichting studenten dus voor dezelfde keuze als zij die vorig jaar zijn begonnen. De afweging tussen gaan werken en een basisbeurs is hetzelfde als de afweging tussen gaan werken en het leenstelsel omarmen. Die kekke sneakers komen er toch wel, ook met geleend geld.

Esha Metiary

Student geschiedenis