Studentenleven
Frutti di Mare: Hoe chaotischer, hoe beter
Marleen van Wesel
woensdag 29 oktober 2014
© Taco van der Eb

‘Checkpoint! Bam!’ roept Martijn van Nijnanten (23, afgestudeerd politicoloog) van team Rust to Rust vanaf de zijlijn. Zijn robot, oftewel zijn broer Frans, is aangekomen op checkpoint 1. Spellenvereniging Duivelsei heeft de filmzaal van de Pelikaanhof omgebouwd tot een parcours voor levend Robo Rally. In totaal zijn er drie checkpoints en wie die als eerste in de juiste volgorde bereikt, heeft gewonnen. Een robot van een ander team, een jongen in Catena-shirt, zet intussen met staccatobewegingen en mweep-mweep-geluiden de achtervolging in.

‘Achter elke robot staat een team van programmeurs’, vertelt Mardie Feikens (23, afgestudeerd Japanoloog). ‘Aan het begin van elke ronde krijgen zij een stapeltje speelkaarten met mogelijke manoeuvres.’ Ze laat een set zien: twee stappen naar voren; 180 graden draaien, een U-bocht maken. De teams bepalen zelf vooraf de volgorde, die vanaf dan vastligt. De voorgenomen route kan vervolgens gedwarsboomd worden door andere robots. Feikens: ‘En aan het eind van een beurt kunnen de robots elkaar beschieten met lasers. Of nou ja, in ons geval: nerf guns.’

De victorie voor Rust to Rust is van korte duur. Een andere robot veegt alle concurrenten van het veld. ‘Als dat gebeurt, ben je dood. En als je acht keer achter elkaar wordt raak geschoten ook’, legt van Nijnanten uit. Hij overlegt met teamgenoot Remco Bosman (elektrotechniek in Eindhoven) of ze voor een shutdown gaan. ‘Dan sla je een beurt over en krijg je je leven terug. Maar omdat je je intussen niet mag bewegen, ben je wel heel kwetsbaar’, vertelt Bosman, die in Eindhoven lid is van zustervereniging Knights of the Kitchen Table.

‘Robo Rally was het eerste bordspel dat Duivelsei ooit aanschafte’, vertelt Roelof van der Heijden (22, artificial intelligence in Amsterdam). De vereniging bestaat in 2014 twintig jaar. Als ze er zuiniger mee waren omgegaan, was het spel nu geld waard geweest, denkt hij. ‘Maar ik heb het echt kapot gespeeld. Het staat zeker in mijn top vijf van spellen. Hoe meer teams er meedoen, hoe leuker het wordt, want hoe meer chaos er ontstaat.’ Hij bedacht ook de levende variant. ‘De pilaren van de filmzaal waren het lastigst. Maar eigenlijk kwamen die wel van pas, want op het originele bordspel staan muurtjes waar je niet doorheen mag.’

Het speelveld bestaat verder uit een hoop vakjes van gekleurde lappen en héél veel duct tape. ‘Tachtig meter stof hebben we gebruikt’, vertelt Lisa Kostka (20, Nederlandkunde). ‘Of eigenlijk iets minder. Het paste net niet.’ Het spel stond namelijk gepland als buitenactiviteit voor het Duivelseikamp. ‘Maar toen waaide het helaas te hard’, vertelt Van der Heijden. De leden van Duivelsei sluipen ook wel eens een week lang door de stad tijdens Humans vs. Zombies, of ze spelen buiten een potje zwerkbal of een levend handelsspel. ‘Maar meestal spelen we bordspellen. Gamen doen de meeste leden thuis al heel veel. Hier komen ze achter hun scherm vandaan’, vertelt Feikens. Een wand van de filmzaal, de thuisbasis van Duivelsei, gaat volledig schuil achter archiefkasten vol bordspellen. ‘Driehonderd hebben we er’, zegt Kostka. ‘Bam! Checkpoint!’ roept Van Nijnanten uiteindelijk nog eens. Team Rust to Rust leidt robot Frans toch nog naar de overwinning.