Columns & opinie
527: Naaktlopers
Maurice Baltissen reisde met broer Laurence van Portugal naar China. Ze vertrokken naakt. Volgende week spreken ze op het symposium van de Leidse Veerstichting.
Gabe Kramer
woensdag 1 oktober 2014

Hoe ben je op dit idee gekomen?

‘Voor mijn afstudeerproject in Den Haag aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten mocht ik alles doen, zolang het maar met grafisch design te maken had. Mijn moeder bracht vroeger altijd oude kleding naar het Leger des Heils. Dat vond ik fascinerend. Altijd als er beelden uit Afrika op televisie waren, keek ik of er iemand in een van mijn oude T-shirtjes liep. Tevergeefs natuurlijk. Vandaar dat ik mijn eigen kledinglijn Birthdaysuit ben gestart, in de hoop er ooit mensen mee op televisie te zien.’

Jullie zijn volledig naakt vertrokken vanuit Portugal.

‘Ik zag mijn afstudeerproject als mijn geboorte als grafisch designer, net zoals je naakt wordt geboren. Je begint je leven ook met niks, en zo wilde ik ook Birthdaysuit promoten. We hadden alleen een stapel T-shirts mee die we ruilden voor vervoer, onderdak en eten. Ondertussen kregen we het voor elkaar dat de T-shirts werden verkocht in de landen waar we doorheen reisden. Dat geld gebruikten we om verder te komen.’

Geen kou gevat?

‘Gelukkig troffen we al na twee uur een Portugees die broeken ruilde voor een T-shirt. Toen waren we in ieder geval niet naakt meer. Vanaf het begin tot in China hebben we alles gezien van de straat, maar zijn we ook thuis bij een Kazakse minister geweest en konden in Oezbekistan vier T-shirts ruilen tegen een traditioneel kostuum.

‘Toen we in Kazachstan niet verder kwamen, zijn we op de radio geweest. Miss Tadzjikistan, die dat had gehoord, wilde ons aan meer bekendheid helpen door een gezamenlijke fotoshoot. Die staat op onze Facebook-pagina. Maar omdat we voor die shoot natuurlijk naakt waren, zijn we toen opgepakt en hebben we een dag vastgezeten.’

Hadden jullie nooit ruzie onderweg?

‘Drie keer maar. Het was dan tien minuten schelden en alles eruit gooien, dan elkaar een knuffel geven en weer doorgaan met de reis. We zijn echt twee handen op één buik.’

Hoe nu verder?

‘We willen een reis maken van Chili tot Alaska en van Zuid-Afrika naar Nederland. Dat moet lukken, de wereld rondreizen is ook ooit iemand gelukt in 80 dagen. Daarna wil ik een commerciële kledinglijn in combinatie met een goed doel opzetten om op die manier kinderen in bijvoorbeeld Afrika te leren op eigen benen te staan.’