‘Met zoveel verenigingen is er voor ieder een plek in Leiden, of je nu een hipster of een corpsbal bent’, zo opende Cheyen Bannenberg van de Plaatselijke Kamer van Verenigingen (PKvV) het debat. ‘Zestig procent van de Leidse studenten is ergens lid. Tradities en studentengebruiken kenmerken een vereniging. Deze mores zijn daarom erg belangrijk.’
Na uitleg over afkortingen als KMT (kennismakingstijd) en over begrippen als ‘cordial’ en ‘dispuut’ waren de studenten volgens Bannenberg goed voorbereid om het debat in te gaan.
De Grote Vijf kwamen op volgorde van oprichting binnen. Iedere voorzitter werd voorgegaan door een prachtig vaandel. Opvallend waren de blauwgeverfde dames in neon-roze bikini’s die de voorzitter van Catena begeleidden. Toen alle voorzitters in positie stonden vielen de verschillende kledingkeuzes direct op. Wenneke Stikkers, voorzitter van Minerva, koos voor een elegant blauw jurkje met opvallende halsketting. In haar opening spreekt ze over de ‘Sine Regno’, een week zonder bestuur. ‘Als de kat van huis is dansen de muizen op tafel, dat gaat dan wel echt op.’
Rex van der Plas, voorzitter van Augustinus, droeg een driedelig pak met de das van zijn vereniging. Van der Plas verontschuldigt zich voor zijn loopje. Tijdens het modderworstelen vond de nieuwe voorzitter het nodig hem te blesseren. Namens SSR treedt voorzitter Timo Korstenbroek op, keurig in jasje-dasje. Hij haalt direct zijn mooiste week in het jaar aan, wanneer tijdens de zogeheten gotcha disputen tegen elkaar strijden met waterpistolen.
De voorzitter van Catena, Dominique Chretien (gekleed in een stoer spijkervestje), beschrijft haar vereniging vooral als een ontspannen vereniging. Tot slot vertelt voorzitter Krista van Rest, gekleed in een antraciet gilet, over Quintus. ‘Het is de jongste van de grote verenigingen, opgericht door studenten die Augustinus te vrij vonden maar Minerva te corporaal.’ Trots is Van Rest op hun Te land, ter zee en in de lucht-imitatie, het Glibberbal.
Volgens Stikkers moge het duidelijk zijn dat, je ‘200 procent voor Minerva kiest’ als je lid wordt van die vereniging. Ze windt geen doekjes om de aanwezige verplichtingen bij Minerva, maar zegt wel dat je er heel veel voor terugkrijgt. ‘We zijn niet conservatief. Minerva gaat altijd met haar tijd mee. Dat zie je aan de vele manieren waarop we talent benutten binnen onze vereniging. We hebben atleten, muzikanten, wetenschappers én gangmakers. De tradities verbinden de leden al 200 jaar met elkaar’. Chretien vindt deze tradities helemaal niet nodig. ‘Catena is je moeder niet!’
Het onvermijdelijke onderwerp is natuurlijk het alcoholbeleid. Kort gezegd, bij Minerva, Augustinus en Quintus moet je 18 jaar zijn tijdens de inauguratie. Van der Plas en Van Rest geven aan genoodzaakt te zijn tot deze maatregel omdat ze simpelweg niet kunnen controleren op leeftijd. Bij SSR is een maximum aantal leden onder de achttien zodat men wel goed kan controleren. Catena kiest de passief-agressieve houding. ‘Zo geef je het signaal dat de studentenvereniging alleen maar om alcohol draait, wij hebben zelfs non-alcoholische cocktails.’ De andere voorzitters schudden afkeurend de hoofden.
Het publiek kreeg het advies vooral overal te kijken, dus ook bij de 24 kleine verenigingen voor sportieve, muzikale, culturele en internationale studenten. Maar kies je voor Minerva, zegt Stikkers, dan raak je betrokken bij iets groters en word je onderdeel van een rijke traditie. Bovendien mag je als tiendejaars een olifant mee de sociëteit in nemen. Van der Plas: ‘Augustinus is traditioneel maar het mag wel op jouw manier. We zijn een grote familie.’ Korstenbroek benadrukt vooral dat het leuk is om lid te worden, ‘en als je voor SSR kiest hoop ik je daar te zien.’ Van Rest: ‘Quintus is een hechte jonge vereniging met veel ruimte voor een nieuwe frisse lichting.’ Chretien, van Catena: ‘Word lid als het bij je past. Wij doen niet aan de jasje-dasje-cultuur, maar hebben het wel als je het zoekt.’