Studentenleven
Het is zo snel gegaan
Ruim 5600 nieuwe studenten streken aan het eind van de zomer van 2013 neer in Leiden. Mare volgde dit academiejaar drie nieuwkomers. Eentje haakte er af, de rest bereidt zich voor op de vakantie. ‘Ik heb echt geluk dat ik een studie gevonden heb waar ik me thuisvoel.’
Marleen van Wesel
woensdag 18 juni 2014
© Taco van der Eb

‘Het bevalt nog prima bij mijn ouders’

Isra Acherrat (19)

Studie: Criminologie in Leiden

Uit: Noordwijk

‘Best een rollercoaster’, beschrijft Isra Acherrat haar eerste studiejaar. ‘Het begon spannend. Je moet toch even ontdekken hoe zo’n universiteit werkt, hoe het hele studentenleven in elkaar steekt én hoe je het leren van een tentamen moet aanpakken. Tijdens de eerste hoorcolleges had ik geen idee waar ik op moest letten. Inmiddels is de grote hoeveelheid studiestof wel behapbaar.’

De eerstejaars criminologen groeiden intussen uit tot hechte groepen. ‘Dankzij Leiden Law Practices zitten we het hele jaar in dezelfde groep. We hebben een chat om elkaar op gang te helpen en het is erg gezellig. Soms zelfs te gezellig. Dat ga ik in het tweede jaar wel missen.’

De kerstvakantie werd, zoals ze in december al voorspelde, een ‘knalvakantie’. ‘Letterlijk, want pas na het vuurwerk realiseerde ik me dat ik toch écht de boeken in moest duiken. Het hielp wel en die goede tentamenresultaten gaven frisse moed. Bovendien kun je extra vakantiedagen creëren door herkansingen te voorkomen.’ Ze wacht nog op de laatste tentamenresultaten. ‘Ik heb geen voorspellende gaven, maar wat ik al wel heb gehoord, is mooi. Best wel heel erg mooi zelfs. ’

Voor de zomer heeft ze zich alvast ingeschreven bij een uitzendbureau. ‘Promotiewerk lijkt me wel leuk. Samples uitdelen dan, want met het werven van abonnees maak je mensen minder blij. Daar loop ik zelf ook altijd met een grote boog omheen.’ Vakantieplannen heeft ze niet. ‘Misschien in het najaar, als ik weer wat herkansingen weet te voorkomen.’

Ze woont nog bij haar ouders in Noordwijk en als het aan haar ligt verandert dat voorlopig niet. ‘Ik heb geen plannen om op kamers te gaan. Het bevalt prima thuis en met de bus of de fiets ben je zo in Leiden.’ Een periode in het buitenland staat nog wel in de planning. ‘Waarheen of voor welke vakken weet ik nog niet, maar het wordt een semester tijdens mijn derde jaar. Ik ben nu nog jong en ik heb er de energie voor.’

Bij studievereniging CoDe heeft ze zich vast aangemeld voor de meeloopdagen. ‘Vroeger wilde ik heel graag in de gevangenis werken, maar inmiddels lijkt het Openbaar Ministerie me ook leuk. Over de toekomst moet ik nog maar eens goed nadenken. Het eerste jaar van criminologie is nog zó inleidend, dat je eerst door moet krijgen wat je eigenlijk aan het doen bent, voor je een richting kunt kiezen.’ Inmiddels voelt ze zich erg thuis op het KOG. ‘Het is niet echt spannend meer. Ik kan me nauwelijks nog voorstellen dat ik hier een jaar geleden níet rondliep.’

‘Studentenfeestjes heb ik wel gehad’

Eva Oskam (19)

Studie: Leiden University College in Den Haag

Uit: Capelle aan den IJssel

Er staat een pooltafel midden in de lounge van het Anna van Buerengebouw. In september oogde de ruimte nog vooral leeg en klinisch, nu hangen er ballonnen van een feestje gisteravond en van alle kanten komen stemmen en etensgeuren voorbij. ‘We hebben het met z’n allen in een jaar tijd echt opgestart’, vertelt Eva Oskam. ‘Sommige bewoners hebben zelfs onderzoekjes gedaan naar de ontwikkelingen.’

Sinds september 2013 moeten alle eerstejaarsstudenten van het Leiden University College twee jaar op de campus komen wonen. Ze hebben een eigen studio met een keuken en sanitaire voorzieningen. Oskam behoorde tot de eerste lichting.

‘Het is zó snel gegaan. Ik weet nog goed dat ik hier spullen ging kopen om mijn kamer op te vullen. En nu zit een derde van mijn bachelor er alweer op.’ Deze zomer neemt ze deel aan een conferentie in Georgië over gendergelijkheid. ‘Met jongeren uit heel Europa delen we daar onze situaties en ervaringen. En ik ga ook met mijn vriend nog twee weken naar Frankrijk. Even bijkomen van dit jaar.’ Ze moet nog twee cijfers krijgen. ‘Maar zoals het er nu naar uitziet, is alles in the pocket.’

Om zich heen zag ze verschillende studiegenoten stoppen. ‘Zo bizar. Ik heb echt geluk dat ik een studie gevonden heb waar ik me thuisvoel.’

Na de zomer moet ze voor colleges ook naar Leiden, maar Den Haag bevalt haar wel. ‘Hoewel de gemeente het wel promoot, is Den Haag niet echt een studentenstad. Maar als ik dat had gewild, was ik wel naar het University College van Maastricht of Utrecht gegaan. Ik zat in Rotterdam op de middelbare school. Die studentenfeestjes heb ik daar al wel gehad.’

Na het vwo besloot ze vanwege de dreiging van het leenstelsel direct studeren te verkiezen boven een jaar reizen. Het leenstelsel zou toen misschien al in 2014 ingevoerd worden en dat reizen zou vanzelf wel komen met een studie als deze. ‘Inmiddels heb ik ervoor gekozen om in deeltijd een extra bachelor rechtsgeleerdheid te volgen. Er zijn meer aanmeldingen dan plaatsen, dus ik moet de loting nog even afwachten. Maar als het lukt, zal het wel zwaar worden. Ik kan dus niet op exchange tijdens mijn derde jaar. Maar de selectie daarvoor is sowieso heel streng. De Universiteit Leiden wil niet meer studenten weg laten gaan dan er vanuit het buitenland hierheen komen, en bijna iedereen wil weg.’

Het buitenland moet inmiddels dus wachten tot na haar studie. ‘‘En ik zou mijn carrière graag in Nederland willen opstarten, misschien als advocaat or rechter. Maar ik wil echt nog steeds naar het buitenland. Misschien over vijf of tien jaar.’