Studentenleven
Massaslachting in blauw en rood
Petra Meijer
donderdag 8 mei 2014
© Taco van er Eb

‘Mijn moeder is een knutselgeit. Zij heeft de kaartjes voor het Levend Stratego gemaakt. In plaats van de bom, de sergeant en de maarschalk, hebben wij de bulldozer, de neanderthaler, de Romein en de Azteek’, zegt Fenno Nooij (20) van studievereniging Terra van archeologie, terwijl hij een paar schattig getekende kaartjes laat zien.

Twee weken lang heerst er hevige paranoia onder de archeologen. De Scharlaken rovers (team rood) nemen het op tegen

‘50 shades of blue thunder’ (team blauw). De Leidse binnenstad is het strijdtoneel, en alleen in winkels en universiteitsgebouwen zijn de studenten veilig. ‘Eigenlijk beheerst het ons hele leven. Elke toerist met een blauw shirt is ineens een tegenstander en elk Albert Heijn tasje lijkt een blauwe vlag. Ik reageer ook panisch op het geluid van rennende voetstappen. Als er een jogger op me afkomt, ga ik automatisch meerennen’, zegt Dinja Voeten (21, rood).

‘Vriendschappen worden ook elk jaar zwaar op de proef gesteld. We hebben de verdeling van vorig jaar als uitgangspunt genomen. Je kunt niet iemand die vorig jaar in rood zat, dit jaar zomaar in blauw zetten. Daar zijn nogal nationalistische gevoelens over’, aldus Nooij.

Beide teams zitten in de kamer van hun studievereniging Terra. ‘Dit is Zwitserland, maar we blijven elkaar wel boos aankijken’, zegt Andy Warners (26, blauw). Samen met Kirsten Grothe (22, blauw) en Tim Beerens (21, blauw) smeert hij blauwe schmink op de wangen. Daarna verlaat het drietal het Terrahok. Het doel van de kruistocht? Het vinden van de vlag, én een enigszins geregisseerde ontmoeting met de tegenstander bij de Pieterskerk.

Daar blijkt het rode team nergens te bekennen. ‘Dit is nou typisch team rood. Wat een mietjes’, schampert Grothe. Als er vier rode teamleden verschijnen, zoekt blauw zijn toevlucht tot smalle steegjes. Ineens staan ze in een klein hofje. Een oude, halfblinde man zit er op een stoel in de zon en kijkt verbaasd om zich heen als de blauw geschminkte studenten voorbij stormen.

Terug bij de kerk worden er wat uitdagende

appjes gestuurd. Even later verschijnt er een flinke groep Scharlaken rovers. De teams staan even vertwijfeld tegenover elkaar. ‘Kom dan pussies!’, roept Grothe. Dan zet rood de aanval in. De groepen vallen uiteen en al snel is bijna iedereen dood.

Verderop heeft Grothe haar toevlucht gezocht tot tweedehandskledingwinkel Appel en Ei. De winkels zijn veilig gebied, maar pal voor de deur wachten Diantha Boerboom (20, rood) en Jasper Boelsma (19, rood) haar op. Grothe maakt een lange neus en besluit maar even te winkelen. ‘Kijk, dit is echt een leuk rokje’, roept ze, terwijl ze het kledingstuk aan de rode tegenstanders laat zien.

Al snel verschijnen haar – inmiddels dode – teammaatjes. Ze geven elkaar een seintje, en pakken dan ineens Boerboom en Boelsma vast, zodat Grothe kan ontsnappen. Al snel rukt Boelsma zichzelf echter los en zet hij de achtervolging in. Wanhopig belt Grothe aan bij de Hoppezak, maar de deur wordt niet meteen open gedaan en dan moet ook zij er aan geloven.

Moe en bezweet komen de twee teams terug bij het Terrahok. ‘Zijn jullie echt allemaal dood?’, vraagt Nooij, en hij deelt hoofdschuddend nieuwe kaartjes uit. ‘Wat een massaslachting.’