‘Nu gaan we dus naar de universiteit. Zo slim zijn wij’, zegt een meisje van een jaar of elf wanneer ze op haar fiets richting het KOG stapt.
De karavaan van 25 kinderen achter haar komt langzaam op gang, maar stopt abrupt met de school nog in zicht.
‘Mijn veter kwam tussen mijn spaken’, verontschuldigt de aanstichter zich, terwijl links en rechts van hem klasgenoten van het fietspad afschieten om uit te wijken.
‘De Breestraat wordt straks nog een uitdaging’, zegt begeleidster Rianne van Kesteren (20, pedagogische wetenschappen) zachtjes. Vijf kettingbotsingen later houdt groep 7-8 halt voor de rechtenfaculteit, voor een rondleiding door de bibliotheek en de rest van het gebouw. ‘We moeten héél stil zijn, want er zijn een soort Citotoetsen bezig’, waarschuwt Soraia Gonçalves Avelino (23, rechten) nog.
Hun SSR-commissie neemt de kinderen een dag op sleeptouw in het studentenleven, in samenwerking met Stichting Move. Die organisatie koppelt kinderen uit aandachtswijken aan studenten, om hen vervolgens samen een wijkverbeterend plan te laten uitvoeren.
‘Binnenkort bouwen we een boomhut en leggen we een moestuin aan op het schoolplein’, vertelt Gonçalves Avelino. ‘Dat was hun eigen idee. Althans, eerst wilden ze natuurlijk overal wifi-bereik. Maar hier zijn ze ook blij mee, want in de rest van de wijk zijn veel hangjongeren en overal ligt glas.’
’s Middags, in het SSR-pand, vergaderen de kinderen met wethouder Roos van Gelderen. ‘We hebben haar een ideeënboek gegeven met alle plannen die we ook nog hadden’, vertelt Dylan (10). ‘Ik had een skatebaan bedacht, in zo’n badkuipvorm.’
‘We organiseerden al jaarlijks een grote maatschappelijk evenement, de laatste keer rondom de Voedselbank, vertelt SSR-voorzitter Timo Korstenbroek (22, geschiedenis), die al zeker vier toekomstige advocaten en drie rechters heeft gesproken. Hij leidt de kinderen rond door het verenigingspand. ‘Bij het vragenrondje, in de bar, gingen een hoop vingers omhoog. Achter mij hing de prijslijst, dus ze wilden vooral dingen weten als "Wat is een fust bier?"’
‘Ze zijn wijzer dan ik verwacht had’, zegt Van Kesteren. ‘Mij is al vijf keer gevraagd hoe vaak ik dronken ben.’
Jaafar Sadiq (23, bouwkunde in Delft) legt intussen het kaartspel kingsen uit aan een groepje.
‘Als je de zeven trekt, gaan we juffen. Dat houdt in dat je "1" zegt; je buurman "2", enzovoorts. Alleen zegt de zevende geen "7", maar "juf". Anders moet je een slokje ranja nemen.’
‘Waarom?’ wil Chayenne (bijna 12) weten. ‘Het is net als bij oliebol’, legt klasgenoot Dylan snel uit. ‘Alleen zeggen wij dan altijd "oliebol".’
Het duurt niet lang voor het hele groepje scandeert: ‘Drinken! Drinken!’
Bij een potje ranjapong zijn de kinderen onder de indruk van de souplesse waarmee Sadiq een Fristi-kroonkurk in een bekertje ranja mikt. ‘Dit spel speel je vaker, dat moet wel!’ roept Nora (12) uit. ‘Leuke spelletjes’, vindt ze. ‘Die ga ik thuis ook doen.’
Even later, tijdens de kinderdixo, blijkt dat je op ranja ook héél hard kunt gaan. ‘Harder dan op alcohol’, zegt Sadiq vol ontzag.
De kinderen buitelen over elkaar en verwelkomen elk nummer dat gedraaid wordt met nóg harder gegil. Bij What Makes You Beautiful van One Direction gaan de handen van de commissieleden naar hun oren.