Columns & opinie
Geen Commentaar: De man van zes miljoen
donderdag 6 februari 2014

Stel dat wij met Mare een verkiezing zouden houden om de Meest Integere Wetenschapper te kronen. En stel nu dat we daarbij zelf een shortlist van tien potentiele winnaars presenteren onder wie Mart Bax en Diederik Stapel, en dat zij in het bijbehorende juryrapport uitgebreid worden geroemd vanwege hun ‘tegendraadse houding’, ‘sprankelende ideeën’ en ‘innovatieve vindingrijkheid’?

Op zich is daar geen woord van gelogen. Maar het zou best een beetje raar zijn, toch? 

Geen paniek. Gaan we niet doen.

Maar Binnenlands Bestuur deed het wel. Het deftige ambtenarenblad houdt namelijk jaarlijks een verkiezing voor de Beste Lokale Bestuurder. Het is een prestigieuze eretitel. Lodewijk Asscher won ooit (nadat hij als wethouder het Amsterdamse onderwijs verbeterde), net als burgemeester Bas Eenhoorn (voor zijn daadkracht na de schietpartij in Alphen aan de Rijn).

Vorige week presenteerde BB de tienkoppige shortlist voor 2013. Maar wie staat daar tussen de dijkgraaf van Waterschap Aa en Maas en de burgemeester van Loppersum? Onze eigen Leidse wethouder Robert Strijk (D66). Waarom? Volgens het juryrapport wordt hij ‘door zijn stad “op handen gedragen”. Ondernemers zien in hem “de beste wethouder Economie” die Leiden ooit heeft gehad. Hij opereert zonder dubbele agenda en spreekt duidelijke taal.’ Dat de Leidse ondernemers dol op hem zijn, wisten we al. Zij hesen Strijk al in december op het schild om hem uit te roepen tot ‘machtigste Leidenaar’.

Maar ho eens even. Robert Strijk, daar was toch iets mee? #ouwekoeien #strijkstok #manvanzesmiljoen

Laten we even de feiten van Strijkstokgate bij elkaar vegen. Samen met collega-wethouder Jan-Jaap de Haan (CDA) verwarde hij een min op de gemeentebegroting met een plus. Toen hij dat ontdekte, bleek de gemeente zes miljoen (+ € 6.000.000 dus) armer te zijn. Maar in plaats van dat op te biechten, hielden de twee hun blunder stil en bleven tegenover de gemeenteraad doen alsof er niks aan de hand was.

Willens en wetens onjuist, onvolledig en te laat informeren, Ferry Mingelen zou zeggen: politieke doodzonde.

Maar er kwam uitstel van executie. Deloitte mocht eerst nog een rapportje tikken waarin al stond wat iedereen wist (en waarvan de ironische titel Er Bovenop wellicht op hun eigen tarief sloeg). En tegen de tijd dat het verscheen, mochten de twee alsnog blijven. Leiden was namelijk ‘niet gebaat bij een bestuurlijke crisis’, zei het ene raadslid. En zo kort voor de gemeenteraadsverkiezingen aftreden ‘was niet handig’, zei de ander.

Zo gaat dat, aan de Breestraat.

U heeft nog een week om te stemmen. Mocht de man van zes miljoen toch nog de Beste Lokale Bestuurder 2013 worden, dan zal ik zowel Stapel als Bax voordragen voor een Nobelprijs. Desnoods voor de literatuur.

Frank Provoost