Columns & opinie
Geen commentaar: Wij willen moeilijke moocs
Bart Braun
donderdag 16 januari 2014
© Silas.nl

Prioriteit nummer één is dat we er een Nederlands woord voor vinden. Massive Open Online Courses, kortweg moocs, het bekt gewoon niet lekker. Letterlijk omzetten naar het Nederlands, zodat het klinkt als ‘rook’ in plaats van als ‘koek’ is nog erger, want dan kan je niet eens een Sinterklaasrijm bouwen over hoe de moek zich verhoudt tot het boek. Suggesties kunt u mailen naar deze krant, de mooiste inzending wint een boekenpakket.

Afgezien daarvan ziet het er interessant uit aan front van het online onderwijs. 6 Miljoen mensen van over de hele wereld hebben online college gelopen bij Coursera, de grootse speler in mooc-land. De Universiteit Leiden doet lekker mee, en met succes: 40.000 studenten schoven digitaal aan bij de lessen Europees recht van professor Stefaan van den Bogaert.

Minister Bussemaker van Onderwijs ziet mogelijkheden in de moocs. In haar brief naar de Tweede Kamer benadrukt ze dat online gehaalde studiepunten in principe mee zouden moeten tellen voor een bachelor- of masterdiploma. Ook trekt ze een miljoen euro uit voor de ontwikkeling van nieuwe moocs.

Aan welke eisen een universiteit of hogeschool moet voldoen om uit die ruif te mogen eten, heeft Bussemaker nog niet verklapt, maar te hopen valt dat ze stevig zijn. Er staan nu zo’n 560 moocs op Coursera.org, en het merendeel daarvan is zonder ministerieel geld gemaakt. Waarom steken universiteiten hun eigen centen erin? Niet in de laatste plaats omdat ze hopen dat de colleges als een soort intellectuele reclamespot werken, en laten zien hoe goed hun onderwijs in dat vak is. Zodat de kijkers alsnog in levende lijve naar die universiteit komen.

Het zou echter mooier zijn als dat laatste juist niet meer hoeft. Als je inderdaad studiepunten, of op zijn minst vrijstelling van de aanwezigheidsplicht, kan scoren bij een mooc. Te vaak blijft het nog bij inleidingen op het vakgebied. Van die 560-plus online collegereeksen heeft er welgeteld eentje (deze) zijn weg gevonden naar het curriculum van deze universiteit. Dat ligt niet alleen aan koudwatervrees bij de docenten.

Of dat gaat gebeuren is nog maar de vraag. Volgens Bussemaker is het belangrijkste doel van dat miljoen ‘het stimuleren van de reputatie van het Nederlandse hoger onderwijs’. Dat de cursisten er iets van moeten léren, komt in haar lijstje niet voor. Zullen we dat prioriteit nummer twee maken?