Studentenleven
Frutti: het hele jaar door kerst
Petra Meijer
woensdag 18 december 2013
De ramen waren zo vet dat het plakband naar beneden kwam © Marc de Haan

‘Op de dag dat Nelson Mandela overleed, ging één van de lampjes halverwege de vlaggenstok kapot. Qua lichtjes hangt de vlag nu dus halfstok’, vertelt Bram Berends (20, rechten) terwijl hij omhoog wijst. ‘Best toepasselijk, toch?’

Voor wie het Rapenburg op rijdt, is de gevel van Rap57 niet te missen. Niet alleen de vlaggenstok is verlicht. Op het dak prijken twee hertjes, langs alle ramen hangen lampjes en onder de dakgoot bungelen ijspegels van bewegende lichtjes.

‘Er is niet echt een reden voor de kerstverlichting, maar inmiddels is het wel traditie’, vertelt Valentijn van den Bos (19, rechten). ‘Half november wordt alles door de nieuwe jongens opgehangen. De sjaarzen kopen er ook elk jaar wat bij, dus het wordt steeds meer. Dit jaar zijn de knipperende gekleurde lichtjes toegevoegd.’

Hoewel de naam anders doet vermoeden, is er bij Minervahuis ‘Louter Kerst’ aan de Oude Rijn nog weinig kerstverlichting te vinden. Er is wel al een kerstboom aan de gevel bevestigd. ‘De kerstboom plaatsen we meestal een paar weken voor Kerstmis. Hij blijft vervolgens hangen tot de El Cid-week, dan wordt hij vervangen door een Minervavlag’, vertelt Thijs van Luijt (19, recht en bedrijfswetenschappen). De kerstboom trekt flink wat bekijks. ‘In de zomer worden er altijd foto’s van gemaakt door Chinese toeristen.’

‘De boom moet nog wel versierd worden, net als de rest van het huis’, zegt Coen Herman de Groot (19, rechten). ‘Dat gaat sowieso deze week gebeuren. Ik zweer het. Morgen. Het kan eigenlijk niet zo zijn dat Rap57 meer kerstverlichting heeft dan wij.’ Hij rent de trap af naar de kast met kerstversiering en showt ondertussen nog even zijn kerstman-onesie. ‘We hebben er allemaal een. In huis loop ik hier eigenlijk altijd in rond.’ Op de overloop hangt een adventskalender. Alle vakjes zijn al open. ‘Iemand maakte een foutje, toen konden we ze net zo goed allemaal open maken.’

‘Volgens mij heeft hij de verlichting van Rap57 nog nooit gezien. Het gaat hem nooit lukken om meer verlichting te regelen’, schampert Van Luijt. ‘Waarom ons huis “Louter Kerst” heet? Dat mag ik niet zeggen, dat is geheim.’

Herman de Groot pakt de almanak van Minerva erbij. Daarin staat een verhandeling over de kerstboom als vruchtbaarheidssymbool en het woord ‘kerstballen’ wordt opvallend vaak genoemd. ‘Maar ik weet van niets. Pas in het tweede jaar word je ingewijd in alle huisgeheimen en huistradities.’

De volgende dag heeft Herman de Groot samen met medesjaars Axel Jolink het huis inderdaad versierd. Vanaf de straat bekijkt hij het resultaat. ‘Het lijkt misschien alsof ik er niet zo lang mee bezig ben geweest, maar ik moest eerst alle ramen zemen. Ze waren zo vet dat het plakband naar beneden kwam.’

Binnen zijn de huisgenoten minder tevreden. ‘Wat is dit man? Waarom hangt dit los? Dat kan toch wel wat netter?’ Er worden nog wat plakbandjes toegevoegd en de heren trekken hun kerstman-onesie aan. Zoveel lampjes als op Rapenburg 57 hangen er nog niet, maar de kerstsfeer is nu wel duidelijk aanwezig. ‘Meer versiering hebben we ook niet nodig. Kerst zit in ons hart.’