‘Een superbijbaan’, vindt haar collega en eveneens Leidse studente Leonie (21) zelfs. ‘Als je tenminste gek bent op seks en op mannen versieren en snel wat geld wil verdienen.’ 

Beide studentes reizen voor hun werk helemaal af naar Club de Villa, in Beekbergen, op de Veluwe. ‘Zo ver van huis is de kans kleiner om een bekende tegen te komen’, verklaart clubeigenaresse Marianne Roos (50), die ook regelmatig studentes uit Amsterdam, Rotterdam en Nijmegen inroostert. ‘Maar ja, zo redeneren sommige klanten natuurlijk ook. Voor zover ik weet is het één keer gebeurd. En wat dan nog? Je deelt dan hetzelfde geheim.’ Ook Leonie is er nuchter over: ‘Ik denk niet dat veel van mijn vrienden zich een bezoek kunnen veroorloven.’

Achter de lange, zwarte, voile gordijnen van de Villa, tussen een koffietafelboek met pikante foto’s van Helmut Newton, omringd door grote kandelaars, en een vitrine met zwarte en glazen vibrators, lijkt deze geruststellende gedachte aannemelijk. Tot middernacht huur je hier suites vanaf 200 euro per uur, inclusief dame.

‘Het is een kwestie van marktwerking’, legt Roos uit. ‘Voor die prijs belt niet iedereen aan. In ieder geval niet van die dronken bravouremannetjes.’

Op een van de witleren loungesofa’s, haar hoge hakken diep in het hoogpolige witte tapijt, laat ze foto’s zien van het gebouw zoals ze het een paar jaar geleden met haar echtgenoot kocht. Het morsige interieur, geheel volgens de wansmaak van de jaren tachtig, met veel beige en oudroze, huisvestte toen seksclub Flamingo. Alleen enkele neonroze accenten knallen uit de verder vaal gekleurde foto’s. Plastic flamingo’s, met name. ‘Eigenlijk wilden wij er een chique herensociëteit van maken, met een knipoog’, vertelt ze. ‘En een compleet welnessaanbod.’

Het pand was al gekocht, toen dat plan door een foutje van de gemeente niet door kon gaan. Plan B, ombouwen tot woonvilla en weer verkopen, werd door de crisis gedwarsboomd. ‘We besloten het over een nóg andere boeg te gooien. Als we dit echt wilden, moesten we het goed doen. Met meiden die minimaal hbo-niveau hebben, in een stijlvol decor.’

Ook zakelijk is alles piekfijn geregeld, verzekert Roos. ‘Het is zo legaal als het maar zijn kan: voor je zoiets mag starten, word je volledig doorgecheckt door de gemeente en justitie. Zó’n pak papier moet je inleveren. Toch leent de bank niets aan zo’n club.’

Achter haar, aan de bar, zitten aan het begin van de middag zes dames met elkaar te kletsen in afwachting van klanten - tablets en smartphones in hun handen. Sommigen surfen maar wat, anderen studeren serieus tussen de bedrijven door. ‘Ik werk eigenlijk alleen als mijn studie het toelaat’, vertelt Robin. ‘In vakanties meer, in tentamenperiodes minder. Dat kan hier prima.’ Haar studiegenoten en familie weten intussen van niets. ‘Alleen dat ene vriendinnetje. Maar ik klets wel met de andere meiden als er geen klanten zijn. Soms ook serieuze gesprekken. Heel chill eigenlijk.’

Roos denkt er ook zo over. ‘Zo’n leuk team als hier zie je nergens. Personeelsuitjes in het openbaar zitten er niet in, maar hier binnen houden we regelmatig workshops rond massage, speeltjes of etiquette. En mijn man kookt elke avond en dan eten we met z’n allen samen. Gewoon aardappels, groenten en vlees.’ Toch is de doorstroom vrij groot. Na een half jaar krijgen ze een vriendje, of zin in iets anders.’

Kleding regelen de meiden zelf. ‘In het begin verzorgde ik dat’, vertelt Roos. ‘Maar na een half jaar was de kast leeg en kwam er niets meer terug. Ze hoeven trouwens niet in negligés of andere kleine dingetjes te lopen en ordinaire make-up hoeft ook niet. Lijkt me vreselijk. Maar in een spijkerbroek wil niemand met je mee naar boven, het moet wel netjes.’

In een van de vrije suites laat de clubeigenaresse de verschillende lagen lakens en waterdichte moltonhoezen zien die op de comfortabele matrassen liggen. ‘Een stukje hygiëne is natuurlijk wel mijn ding, vroeger was ik verpleegkundige. Veiligheid ook, trouwens. We laten de GGD regelmatig langskomen en condoomgebruik is verplicht, op straffe van ontslag’, zegt ze streng.

Maar ook de heren dienen zich te gedragen. ‘Ze moeten de dames met respect behandelen. Gelukkig is corrigeren nauwelijks nodig. We hoeven ook geen uitsmijter paraat te hebben.’ De meeste klanten zijn volgens haar brave huisvaders. ‘Het spannendste dat ze hier zoeken is een beetje soft-sm, met een klein zweepje en pluche handboeien. Hoge kousen of laarzen vinden ze al heel wat.’

Robin is in elk geval nog nooit geschrokken van een verzoek: ‘Maar ik vind dan ook niet zo snel iets raar. Ja, anaal en plasseks, dat doe ik niet.’ Ook Leonie heeft wat dingen die ze nooit zou doen. ‘Maar daar is nog nooit om gevraagd.’ De meiden mogen zulke handelingen, of klanten met wie ze geen klik hebben, gerust weigeren. ‘Maar dan wel vooraf’, vindt Roos. ‘In de suite aangekomen heeft een klant nu eenmaal verwachtingen.’

De eerste keer was dan ook behoorlijk spannend, vond Robin. ‘De spanning gierde door mijn lijf toen ik op bed lag te wachten tot de klant binnen werd gebracht door de gastvrouw. Maar die zenuwen verdwenen als sneeuw voor de zon toen we gezellig in bad gingen zitten. We hebben het heel fijn gehad samen. Ik kijk er met plezier op terug.’

Na afloop zorgen de dames er meestal zelf voor dat alle lakens worden vervangen. ‘Vaak help ik wel’, vertelt Roos in een kleine kamer met twee wasmachines, twee drogers, een paar stellingkasten vol fris beddengoed en een strijkplank. ‘Dat zijn leuke momentjes samen. Even horen hoe het was. Op een goede avond hebben we vijftien tot twintig klanten. Dat levert heel wat vuile was op’, verzucht ze.

Een nog veel groter nadeel is het grote taboe dat om de branche hangt. ‘Om seks als iets plezierigs in het algemeen, eigenlijk. De seksuele revolutie mag nog wel wat doorzetten.’ Dat ouders van de klasgenootjes van haar tienjarige dochter soms laten doorschemeren dat ze moeite hebben met haar werk, vindt ze wel heel naar. ‘Maar verder heb ik lak aan dat hele taboe. En ik wil best degene zijn die begint met het doorbreken ervan.’ Aan de bar zitten inmiddels nog vijf meiden te kletsen met twee klanten. Een schattig hartvormig kussentje bungelt aan de deurknop van suite 1, om te laten zien dat die bezet is. Roos: ‘Voor sommigen is dit fantasie die ze al lang koesterden. Ze vinden seks gewoon echt leuk. Natuurlijk faken die meiden van alles, maar niet dat ze het leuk vinden.’

De namen van Robin en Leonie zijn gefingeerd

Hoogopgeleide prostituees

Onderzoek in Frankrijk en Engeland lijkt erop te wijzen dat studenten steeds vaker de prostitutie ingaan om hun studie te betalen.

Van Nederland, of eigenlijk specifiek van Amsterdam, is alleen bekend, uit het onderzoek Kwetsbaar Beroep uit 2010, dat hoogopgeleide prostituees enkel in het hogere segment van de escortsector of zelfstandig werken. 

Criminologen Wytske van der Wagen en Catrien Bijleveld en psycholoog Annelies Daalder publiceerden in 2010 een verkennende studie naar hoogopgeleide prostituees. Zij sommen verschillende buitenlandse onderzoeken op naar hoogopgeleide prostituees, waaruit financiële druk als belangrijkste motief naar voren komt. 

Uit hun eigen kleine onderzoek onder Nederlandse studentprostituees blijkt het veroorloven van luxe zwaarder te wegen. Ook spanning en fascinatie spelen mee.

Al hun respondenten vonden het stigma dat aan het werk kleeft veel lastiger dan de lichamelijke barrière.